Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 9 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2393/13 (Rzeczposp. PCD 2014/159/1) stwierdził, iż system monitoringu wizyjnego, pozwalając na identyfikację osób, jest zbiorem danych osobowych i podlega przepisom ustawy o ochronie danych.

Wynika z powyższego, iż wyżej cytowany Sąd słusznie stwierdził, iż system monitoringu wizyjnego, który jest stosowany m.in. w miejskim monitoringu ulicznym, jest zbiorem danych osobowych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz. 926 z późń. zm.) za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 2 tej ustawy osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne. Bezspornym jest, iż system monitoringu wizyjnego, rejestrując osoby fizyczne, umożliwia ich późniejszą identyfikacje. Zatem nagrania z tego monitoringu, dzięki którym można ustalić tożsamość nagranych osób, zawierają dane osobowe w rozumieniu art. 6 ust. 1 w/w ustawy. Co też skutkuje przyjęciem, iż dane osobowe zdobyte dzięki takiemu monitoringowi podlegają ochronie na podstawie ustawy o ochronie danych osobowych.

Ślązak, Zapiór i Wspólnicy Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych