Używamy plików Cookies dla zapewnienia poprawnego działania strony. Zgodnie z prawem, musimy zapytać Cię o zgodę. Proszę, zaakceptuj pliki Cookies i pozwól tej stronie działać poprawnie.
Korzystając z naszej strony akceptujesz zasady Polityki Prywatności.

Wyszukaj na naszej stronie

 
 
czwartek, 29 sierpień 2013 12:00

Sławomir Mrożek Wyróżniony

Napisał
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Sławomir Mrożek © csaba peterdi - fotolia.com

Sławomir Mrożek urodził się 29 czerwca 1930 roku w Borzęcinie. Był polskim dramatopisarzem, prozaikiem oraz rysownikiem. Pisał satyryczne opowiadania i utwory dramatyczne o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i psychologicznej. Jako dramaturg zaliczany jest do nurtu teatru absurdu. W Krakowie studiował architekturę na Akademii Sztuk Pięknych i orientalistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim - nie ukończył żadnego kierunku.

W 1950 roku zadebiutował na łamach „Przekroju” najpierw jako rysownik. Od 1953 publikował cykle rysunków w „Przekroju”. W tym samym roku debiutował jako pisarz - zostały wydane zbiory jego opowiadań: „Opowiadania z Trzmielowej Góry”oraz „Półpancerze praktyczne”. W 1958 Teatr Dramatyczny wystawił jego pierwszą sztukę - „Policja”. W 1959 roku ożenił się z malarką Marią Obrembą. Po ślubie zamieszkali w Warszawie, gdzie Mrożek pracował w „Dzienniku Polskim”, a swoje satyryczne teksty zamieszczał w „Szpilkach”. „Po prostu”, „Życiu Literackim” i „Nowej Kulturze”.

Dramat Tango z 1964 przyniósł Mrożkowi światową sławę. W 1963 wyemigrował do Włoch, a następnie do Paryża, gdzie zamieszkał w 1968 roku. W tym też roku 24 sierpnia na łamach prasy francuskiej opublikował list protestujący przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Polskie władze wezwały go do natychmiastowego powrotu, a Mrożek zwrócił się o azyl we Francji. W „Dzienniku” napisał: „Władze polskie odmówiły mi przedłużenia ważności paszportu. Władze polskie o mnie każą wypisywać, że jestem zdrajcą. A ja władze polskie mam w d…”. W 1969 roku pisarz przeżywał ciężkie chwile po śmierci ukochanej żony.

W 1973 roku Pensylvania State University przyznał Mrożkowi stypendium, dzięki któremu mógł podróżować po Stanach Zjednoczonych i Ameryce Południowej. Następnie mieszkał w Niemczech, gdzie pisał scenariusze filmowe, powstały: „Wyspa Róż”, „Amor” oraz „Powrót” - dwa ostatnie sam reżyserował. Po ogłoszeniu w Polsce stanu wojennego zamieścił w „Le Monde” i „International Tribune” List do cudzoziemców potępiający stan wojenny i zakał publikacji swoich utworów w Polsce.

W 1987 roku ponownie się ożenił - z reżyserką teatralną, Meksykanką Susaną Osorio Rosas. Zamieszkali w Meksyku. W 1996 roku wrócił do Krakowa. W 2002 przeszedł udar mózgu, dopiero po około trzech latach terapii odzyskał zdolność pisania i mówienia. W 2008 znów wyemigrował - tym razem do Nicei. Sławomir Mrożek nie lubił o sobie mówić, a to co miał do powiedzenia wyrażał w swoich dziełach. Już za życia przeszedł do historii - gdy coś ocierało się o absurd, mówiliśmy: Mrożek by tego nie wymyślił. Został odznaczony wieloma orderami: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", Order Ecce Homo oraz Orderem Legii Honorowej. W 1962 został jednym z czterech pierwszych laureatów literackiej nagrody im. Kościelskich. W 1990 otrzymał Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa.

 

W grudniu 2004 za książkęVaria. Jak zostałem filmowcemuhonorowany został NagrodąKrakowska Książka Miesiąca. Za korespondencję ze Stanisławem Lemem, w postaci wydanych przez Wydawnictwo Literackie Listów Mrożek otrzymał  Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiegoza rok 2010. 23 marca 2012 Sławomir Mrożek został doktorem honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zmarł 15 sierpnia 2013 roku w Nicei. Jego prochy spoczną wPanteonie Narodowym w Krakowie.

Czytany 2118 razy
Reklama:
Najnowsze