Alice Finch Lee w wieku 102 lat jest najstarszą praktykującą prawniczką w Alabamie. Ostatnio udzieliła nawet wywiadu o swojej znanej siostrze- Harper Lee- autorce powieści: „Zabić drozda”. Powieść została wydana w 1960 roku, a w 1961 roku Harper dostała za nią nagrodę Pulitzera. Przedstawia życie w małym miasteczku na południu USA w okresie Wielkiego Kryzysu. Porusza problem rasizmu, odwołuje się także do wątków autobiograficznych.

„Zabić drozda” jest jedyną powieścią Harper Lee. Akcja powieści toczy się w fikcyjnym miasteczku Maycomb w latach 30. XX wieku. Głównymi bohaterami jest trójka dzieci: Jean Louise (Smyk) i Jeremy (Jem), dzieci miejscowego adwokata Atticusa Fincha, a także ich przyjaciel, Charles Baker Harris, zwany Dillem. Głównym wątkiem pierwszej części powieści jest fascynacja dzieci tajemniczym synem ich sąsiada, który nigdy nie wychodzi z domu. Artur "Boo" Radley przez powtarzane plotki i dziecięcą wyobraźnię staje się dla nich groźnym psychopatą. W rzeczywistości Artura więzi sadystyczny ojciec, który w ten sposób karze go za młodzieńcze przewinienie. Dzieci bezustannie usiłują zobaczyć sąsiada i przeniknąć okrywającą go tajemnicę. W drugiej części książki ojciec Smyk i Jema, Atticus, podejmuje się obrony Toma Robinsona, Afroamerykanina, który został oskarżony o zgwałcenie białej kobiety. Od początku wiadomym jest, że Tom nie popełnił tego czynu, ale rasistowskie uprzedzenia małego i hermetycznego społeczeństwa sprawiają, że wierzą oni w kłamstwo poszkodowanej dziewczyny. W 1962 roku powieść została zekranizowana i główną rolę- Atticusa zagrał Gregory Peck. Film dostał trzy Oscary.

Alice jest niejako łącznikiem między społeczeństwem, a swoją siostrą Harper, która od lat sześćdziesiątych nie udziela się już publicznie, gdyż stwierdziła, że dziennikarze za często przekręcają jej słowa. Kancelaria prawna Alice znajduje się w Monroeville w Alabamie, w siedzibie jednego z banków. Co ciekawe w banku tym w skarbcu przechowywany jest pierwszy rękopis powieści: „Zabić drozda”. Komentując swój wiek i aktywność zawodową Alice żartuje, że nie robi nic by umrzeć- po prostu żyje dniem dzisiejszym. W ostatnim wywiadzie dla PBS opowiadała nie tylko o słynnej siostrze, ale także o sobie. Opowiadała jak Wielki Kryzys w latach 1929-1933 opóźnił jej start w prawniczej karierze. W 1943 zdała egzamin i ojciec, także prawnik zaproponował by praktykowała w jego biurze. Były to czasy kiedy mało kobiet pracowało więc Alice nie wiedziała jak zostanie odebrana przez społeczeństwo, ale tata odpowiedział jej: „Nigdy się nie dowiesz, jeśli nie spróbujesz”.

Alice zajmuje się tematyką praw człowieka, była adwokatem w wielu sprawach w których chodziło o nierówne traktowanie. Poszła w ślady ojca, który jako jeden z pierwszych nie godził się na rasistowskie traktowanie czarnoskórej ludności i publicznie wystąpił przeciwko Ku Klux Klan. Bliska przyjaciółka Alice opisuje ją jako najmniej egoistyczną osobę chodzącą po świecie i osobę, która wierzy, że czyny znaczą więcej niż słowa. W Monroeville jest bardzo szanowaną osobą, a jeśli ktoś ma jakiś problem często słyszy poradę: „Zgłoś się do pani Alice”. Alice udziela porad prawnych także za darmo osobom w gorszej sytuacji materialnej. Alice mieszka sama, nigdy nie wyszła za mąż. Uwielbia czytać i ma bardzo wyostrzony umysł, a także poczucie humoru. Nie używa komputera ani telefonu komórkowego, nie lubi podróżować chyba, że po rodzinnym miasteczku. Zwykle ubiera się w eleganckie, stosowne garsonki, a jedynym nieformalnym elementem stroju są sportowe buty Reebok. Uważa się za Republikankę. Po świętowaniu 100 urodzin w 2011 roku powiedziała współpracownikom, że następną imprezę urządzi w wieku 105 lat. Na razie cieszy się, że może wciąż rozwiązywać krzyżówki w gazecie New York Times i pamięta nazwiska wszystkich amerykańskich prezydentów.