Niebawem każdy prawnik kończąc aplikację np. radcowską czy adwokacją będzie mógł sporządzać akty notarialne. Oznacza to, że kupując np. mieszkanie możemy trafić do notariusza, który nigdy wcześniej nie sporządzał umowy sprzedaży.

Może się tak stać, jeśli w życie wejdzie ustawa deregulacyjna, której projekt został przygotowany w Ministerstwie Sprawiedliwości. Zaznaczyć jednak należy , iż konsultacje w tej sprawie odbyły się bez udziału aplikantów notarialnych. Ustawa ta zakłada zwolnienie z obowiązku ukończenia aplikacji notarialnej, zdania egzaminu zawodowego i odbycia dwuletniego stażu na stanowisku asesora m.in. dla osób, które przez trzy lata wykonywały zawód komornika. Także osoby,  które przed 20 laty zdały egzamin prokuratorski i przez trzy lata zajmowały stanowisko aplikanta prokuratorskiego będą mogły przejść do notariatu.

Dany projekt należy  rozumieć w ten sposób, że „prawnik to prawnik” i rynek zweryfikuje jego kompetencje. Założenie to jest jednak błędne, ponieważ osoby bez odpowiedniego przygotowania nie powinny sporządzać aktów prawnych. Minister sprawiedliwości zachęca do zdawania na aplikacje notarialną tym samym zapowiadając otwarcie dostępu do zawodu notariusza. Jednak systematyczne obniżanie wymagań nie idzie w parze z możliwością otwarcia własnej kancelarii notarialnej. Rozumowanie w taki sposób demotywuje młodych prawników i nie zachęca do podnoszenia kwalifikacji.

Należy się teraz zastanowić, czy jest sens zdawania na aplikacje notarialną? Aplikacja ta trwa 2 lata, kończy się egzaminem państwowym a następnie trzeba pracować przez 2 lata jako asesor. Natomiast, wybierając aplikację radcowską lub adwokacką można zostać rejentem 2 razy szybciej i zdając egzamin końcowy otrzymać możliwość założenia kancelarii notarialnej bez konieczności  zdobycia dwuletniego doświadczenia.