Wyświetlenie artykułów z etykietą: praca dla prawnika

Każdy poszukujący zatrudnienia, przy wyborze miejsca pracy, dokładnie przeszukuje oferty i sprawdza czy zgadzają się z jego wymaganiami. Właśnie... wymagania! Pojawia się pytanie, jakie kryteria są brane pod uwagę przez poszukujących pracy. Co jest istotne z punktu widzenia pracownika oraz jakimi cechami powinien odznaczać się prawnik – te i inne pytania zadaliśmy studentom prawa.

Ciekawi odpowiedzi na to pytanie zbadaliśmy ten problem. Wyniki ankiety w pewnym sensie mogą zaskoczyć. Są one istotne dla pracodawców, szczególnie w kontekście pozyskiwania pracowników oraz budowania konkurencyjnej marki na rynku pracy.

Zdaniem respondentów priorytetowym czynnikiem jest renoma danej firmy czy kancelarii. Aż 53% badanych wskazało ten element jako kluczową determinantę przy wyborze miejsca zatrudnienia. Na drugim miejscu pojawiła się atmosfera w pracy – ok. 18%.

Ku wielkiemu zaskoczeniu, takie czynniki jak wynagrodzenie czy warunki socjalne uplasowały się na końcowych pozycjach, uzyskując po ok. 12%.

Wniosek? Z punktu widzenia poszukującego pracy najważniejsza jest renoma. Ten czynnik został wskazany przez ponad połowę ankietowanych. Trzeba zaznaczyć, że ze znaczną przewagą w stosunku do czynnika, który uplasował się na drugim miejscu.

Kolejna warta przeanalizowania kwestia dotyczy już samej pracy prawnika i jego praktyki zawodowej. Zapytaliśmy użytkowników naszego prawniczego portalu o to, które cechy – ich zdaniem – są najważniejsze w zawodzie prawnika. I tutaj, bez większego zaskoczenia, ok. 72% wskazało na wiedzę i doświadczenie. Zdolności interpersonalne i szybkość wykonywania zadań uzyskały, kolejno 8% i 3,5%. Pozostali ankietowani uznali, że każdy z wyżej wymienionych czynników ma znaczenie.

Reasumując, wiedza merytoryczna i solidne doświadczenie w branży prawniczej jest tym, co liczy się najbardziej.

Chcielibyście wypowiedzieć się na podobne tematy lub jesteście ciekawi wyników badania?

Zapraszamy do udziału w BADANIACH OCZEKIWAŃ STUDENTÓW I ABSOLWENTÓW PRAWA !

Osoby, które wypełnią ankietę i zapiszą się do newslettera (kategoria dotyczaca badań prowadzonych przez BCSystems "Badania - wynagrodzenia, rynek prawniczy, etc."), otrzymają na podany adres e-mail wyniki wraz z wnioskami, które pozwolą dowiedzieć się, co jest wymagane od studentów, jak się najlepiej przygotować do pracy w zawodzie prawnika, a także być może uzyskają odpowiedź na pytania: dlaczego czasami nie zostajemy wybrani przez pracodawcę na wymarzone praktyki/staże, bądź do pracy?

Badanie jest bardzo ciekawe, a wypełnienie ankiety zajmuje nie dłużej niż kilkanaście minut.

Serdecznie zapraszamy: https://soop.home.pl/ankieta/badanie_studenci

Dress code określa zasady, jakimi powinniśmy kierować się przy doborze stroju do pracy. W zależności od polityki i misji firmy obowiązują mniej lub bardziej formalne stroje. Jak to wygląda w korporacji i mniejszej firmie?

Dobór stroju zazwyczaj zależy od wymogów pracodawcy i stanowiska. Jest też wyrazem szacunku do przełożonych, wykonywanej pracy i interesantów. Zasady dotyczące ubioru obowiązują  w korporacjach, zwłaszcza tych międzynarodowych. Zazwyczaj  odgórnie jest narzucany pewien rodzaj uniformu. Bardziej nowoczesne firmy, kierujące ofertę do młodych ludzi lub małe i średnie przedsiębiorstwa zdecydowanie częściej pozwalają pracownikom na sportową elegancję.

Sposób kompletowania garderoby służbowej jest zależny od wielu czynników, z których najważniejsze to branża, kultura korporacyjna oraz  otoczenie. Precyzyjna analiza tych elementów pozwala na uzyskanie odpowiedniego wyglądu w pracy. Jeśli chodzi o branżę biznesową: w bankowości, księgowości, w środowisku prawników prosty, elegancki fason i ciemny kolor gwarantują wygląd kojarzący się z profesjonalizmem. Branże kreatywne, takie jak reklama, moda, rozrywka zezwalają na duży dystans do tradycyjnego stroju służbowego, a nawet dopuszczają niekonwencjonalne kolory i faktury. Osoby pracujące w branżach pozabiznesowych np. nauczyciele, urzędnicy, lekarze podobnie jak ludzie biznesu muszą dbać o zachowanie profesjonalnego wyglądu, jednak bez tradycyjnej „sztywności” przypisanej typowym garniturom. Coraz więcej firm decyduje się na tzw. smart casual. Zasady nie są zbyt sztywne, dzięki czemu pracownicy nie czują się skrępowani strojem. Pochodzący z języka angielskiego termin oznacza styl, który łączy w sobie klasyczną elegancję z codziennym  wygodnym ubiorem. Ważne jest by przy doborze stroju nie przesadzać w żadną ze stron, tak aby nie był on ani zbyt codzienny ani zbyt oficjalny. Smart casual najczęściej obowiązuje w mniejszych firmach lub tak jak w wielu międzynarodowych koncernach w piątki tzw. Casual Friday.

„dress code” dla Panów
Panowie z całą pewnością w stroju formalnym powinni utrzymać zasadę - garnitur jako najciemniejsza część, krawat jaśniejszy, koszula najjaśniejsza, ale na spotkaniach z klientami, raczej nie biała. U mężczyzn  nie ma możliwości rezygnacji z garnituru. Jeżeli Panowie mają więcej swobody, mogą wówczas zrezygnować z krawata oraz w skrajnych sytuacjach zamienić koszulę na t-shirt lub golf. Najczęściej jednak podczas nieformalnych sytuacji mężczyźni sięgają po sportowe garnitury, w kroju amerykańskim, zazwyczaj sztruksowe, ewentualnie zamszowe, latem częściej lniane.

„dress code” dla Pań
Kobiety powinny  korzystać z garsonek, rzadziej ze spodni, bądź sukienek. Garsonka formalna zdecydowanie powinna być w kolorze zgodnym z typem urody oraz z polityką firmy - zazwyczaj Panie wybierają barwy spośród szarości, granatów, bordo, czekoladowego brązu, rzadziej z palety czerni. Tam, gdzie nie ma rygorystycznej polityki ubioru, panie mogą wybierać także spośród mniej zobowiązujących kolorów - zieleni, beży, brązów, odcieni pastelowych. Koniecznie jest, by kobiety dodatkowo nosiły rajstopy bez względu na porę roku i oczywiście zakryte buty.

Dress code z reguły sprowadza się do zasady prosto i klasycznie. Zasada minimalizmu jest zasadą najważniejszą do zastosowania w każdym biznesie.  Klasyczny strój budzi pewne skojarzenia takie jak powaga, zaufanie, dlatego jest wybierany w firmach i zawodach gdzie ten przekaz jest ważny. Nasz wizerunek przekłada się na wizerunek firmy, którą reprezentujemy i dlatego koniecznym jest, by był spójny .

Chcesz wiedzieć więcej? - Sprawdź, jak się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną!

Już od przyszłego roku, sukcesywnie wiek emerytalny będzie podwyższany, aż osiągnie poziom 67 lat. Zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet górna granica jest taka sama. Docelowo, wiek 67 lat kobiety osiągną w 2040 roku, a mężczyźni w 2020 roku. Premier obiecuje, że czuje się zobowiązany, aby reforma emerytalne była kontrolowana co 4 lata. Dodatkowo deklaruje, że kolejne ekipy też będą to robiły!

Okiem mężczyzny
Pierwszymi mężczyznami, którzy poczują zmiany reformy emerytalnej będą Ci urodzeni w pierwszym miesiącu 1948 roku. Będą pracować 30 dni dłużej, w porównaniu do sytuacji, kiedy reforma nie miałaby miejsca. Natomiast górną granicę wieku emerytalnego osiągną Ci urodzeni w październiku 1953 roku.

Okiem kobiety
Kobietom państwo pozostawia wybór. Albo praca do 67 roku życia, albo… do 62. Kobiety mają prawo do skorzystania z emerytury częściowej.
Okazuje się, że kobiety będą miały możliwość wyboru! Jaką? Otóż mogą pracować 5 lat krócej, lub na równi z mężczyznami, czyli do 67 lat - wedle własnych upodobań. Skorzystanie z emerytury wcześniejszej, wymaga spełnienia jednego warunku. Niezbędne jest, aby mieć „na koncie” przepracowane, co najmniej 35 lat. Minus jest taki, że emerytura częściowa –jak sama nazwa wskazuje - wiąże się z częściowym wynagrodzeniem tj. 50% wypracowanych świadczeń.
Poza tym, kobiety które skorzystają z tej opcji muszą wziąć pod uwagę fakt, że całość ich emerytury będzie niższa. Dlaczego? Ponieważ część świadczeń odbiorą wcześniej.

Poniższa zestawienie przedstawia, kiedy – według daty urodzin - kobiety mogą przejść na emeryturę.

Data urodzenia           Emerytura częściowa                                  Emerytura pełna
1956                                 -                                                               2017/18
1957                                 -                                                               2018/19
1958                                 -                                                               2020/21
1959                                 -                                                               2021/22
1960                                 -                                                               2022/23
1961                                 2023                                                         2024
1962                                 2024                                                         2025/26
1963                                 2025                                                         2026/27
1964                                 2026                                                         2027/28
1965                                 2027                                                         2029/30
1966                                 2028                                                         2030/31
1967                                 2029                                                         2031/32
1968                                 2030                                                         2033/34
1969                                 2031                                                         2034/35
1970                                 2032                                                         2035/36
1971                                 2033                                                         2037/38
1972                                 2034                                                         2038/39
1973                                 2035                                                         2039/40
1974                                 2036                                                         2041
1975                                 2037                                                         2042
1976                                 2038                                                         2043
1977                                 2039                                                         2044
1978                                 2040                                                         2045
1979                                 2041                                                         2046
1980                                 2042                                                         2047
1981                                 2043                                                         2048
1982                                 2044                                                         2049
1983                                 2045                                                         2050
1984                                 2046                                                         2051
1985                                 2047                                                         2052
1986                                 2048                                                         2053
1987                                 2049                                                         2054
1988                                 2050                                                         2055
1989                                 2051                                                         2056
1990                                 2052                                                         2057
1991                                 2053                                                         2058
1992                                 2054                                                         2059
1993                                 2055                                                         2060
1994                                 2056                                                         2061

Emerytura dla sędziego i prokuratora

Kobieta sędzia lub prokurator mogła odejść na emeryturę na swój własny wniosek, po ukończeniu 55 lat, pod warunkiem przepracowania co najmniej 25 lat. Natomiast w kontekście mężczyzn sytuacja wygląda inaczej. Warunkiem odejścia w stan spoczynku jest ukończenie 60 lat i przepracowanie co najmniej 30 lat.
Według planowanych zmian do przejścia na emeryturę po osiągnięciu wyżej wymienionego wieku będą miały tylko te osoby, które spełnią te warunki do 31.12.2017 roku.

Od prawie dziesięciu lat polskich pracodawców obwiązuje zasada równego traktowania pracowników oraz zakaz stosowania praktyk mobbingowych. Okazuje się, ze przepisy te są jedynie uzupełnieniem podstawowego pakietu obowiązków pracodawcy. Pracodawca nieprzestrzegający tych zasad może zostać pociągnięty do odpowiedzialności prawnej, a w efekcie obciążony karą finansową.

Każdy pracodawca ma obowiązek przestrzegania zasad równego traktowania pracowników oraz przepisów zakazujących mobbingu. Mają one na celu przeciwdziałanie negatywnym praktykom firm, szczególnie tych, które prowadzą do dyskryminacji pracowników oraz ich nierównego traktowania. Dodatkowo, celem przepisów antydyskryminacyjnych jest wykluczenie zjawisk izolacji.

Czym jest dyskryminacja i mobbing?
Zgodnie z treścią przepisów antydyskryminacyjnych, dyskryminacja to nierówne traktowanie pracowników, ze względu na ich rasę, wiek, płeć, wyznania religijne, pochodzenie etniczne itp. Natomiast mobbing to uporczywe nękanie i zastraszanie pracownika, które wywołuje u niego poczucie poniżenia czy ośmieszenia.
Pracodawca ma obowiązek zapoznania pracownika z treścią przepisów antydyskryminacyjnych. Najpopularniejszym  rozwiązaniem jest rozpowszechnienie pisemnego zestawienia obowiązujących  w zakładzie zasad. Dodatkowo, pracodawca powinien pozostawić kopię tych dokumentów do bezpośredniego odbioru każdemu pracownikowi w sekretarce, wraz z wymogiem pisemnego potwierdzenia.

Działania pracodawcy niezgodne ze wspomnianym prawem podlegają karze finansowej. Minimalna stawka odszkodowania, wypłacanego pracownikowi w przypadku działań dyskryminacyjnych, jest równa jego wynagrodzeniu. Górna granica odszkodowania nie jest określona. Wynika z tego, że wartość odszkodowania finansowego może być bardzo uciążliwa dla pracodawcy. Oprócz odszkodowania pieniężnego, w przypadku kiedy na skutek dyskryminacji doszło do uszczerbku na zdrowiu pracownika, może on ubiegać się o zadośćuczynienie ze strony pracodawcy. Warunkiem uzyskania zadośćuczynienia jest udowodnienie działań dyskryminacyjnych pracodawcy względem pracownika.  W takim przypadku  przepisy nie określają widełek odszkodowania.

Okazuje się, że pracodawca może zostać zaskarżony mimo, że w jego działaniu nie było przejawów dyskryminacji. Skąd taka sytuacja? Otóż, pracownik może pozwać pracodawcę, za brak reakcji na występującą na terenie firmy dyskryminację.

Pracodawca, aby zabezpieczyć się przed taka sytuacją powinien stworzyć zbiór zasad obowiązujących przedsiębiorstwie, ze szczególnym uwzględnieniem zachowań pożądanych oraz praktyk uznawanych za niedopuszczalne. Ten wewnętrzny kodeks pracy, jest częścią regulaminu i obliguje każdego pracownika do przestrzegania go.

Uzyskanie wykształcenia w zakresie prawa, oraz ukończenie aplikacji prawniczej, radcowskiej czy sędziowskiej to trudny orzech do zgryzienia. Dlatego  jeżeli jesteś pewien, że praca w branży prawnej jest Twoim powołaniem, warto zastanowić się nad ścieżką własnej kariery będąc jeszcze nastolatkiem.

Już po ukończeniu gimnazjum można zdecydować się na kształcenie w kierunku Prawa. Obecnie licea oferują naukę w klasach o profilu prawniczym. Do tej grupy należą między innymi: XII Liceum Ogólnokształcące w Krakowie (przedmioty rozszerzone: historia, WOS),  Liceum Ogólnokształcące Sióstr Urszulanek w Poznaniu (przedmioty rozszerzone WOS, historia, języki obce), Zespół Szkół Budowlanych i Ogólnokształcących im. Józefa Dechnika w Biłgoraju (przedmioty punktowane: język polski, język obcy, matematyka historia) i wiele innych.

Kolejnym krokiem, oczywiście po ukończeniu trzech klas szkoły średniej na odpowiednim profilu, jest wybór uczelni wyższej. Poniżej zostały zaprezentowane wymogi rekrutacyjne na kierunki prawnicze, na pięciu najbardziej renomowanych Wydziałach Prawa i Administracji, na polskich uczelniach w roku 2011:
R – poziom rozszerzony
P – poziom podstawowy

Uniwersytet Jagielloński
Wymagane przedmioty: Historia (R), WOS (R), język obcy (P lub R).
UJ w roku 2011 awansował w rankingu z drugiej pozycji, wyprzedzając tym samym UW.

Uniwersytet Warszawski
Wymagane przedmioty: Historia (R lub P), WOS (R lub P), język obcy (P lub R)
UW jako jedyny w Polsce oferuje studentom wybór przedmiotów dodatkowych, spośród 300 wykładów specjalizacyjnych i konserwatoriów.

Uniwersytet Wrocławski
Wymagane przedmioty: Historia (R lub P), język obcy (P lub R), jeden do wyboru spośród: język polski, WOS, geografia (R lub P)

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wymagane przedmioty: język polski (P lub R), historia (P lub R), język obcy nowożytny (P lub R)
Warto dodać, że uniwersytet w Poznaniu dysponuje największą biblioteką prawniczą w Polsce z liczbą 220 tys. woluminów.

Uniwersytet Łódzki
Wymagane przedmioty: język polski (P lub R), język obcy nowożytny lub łacina i kultura antyczna (P lub R), historia (P lub R)
Na Uniwersytecie znajduje się sala sądowa, na której studenci mają szanse rozwijać swoje umiejętności w praktyce.

Dla tych zapracowanych i preferujących system studiów niestacjonarnych prezentujemy rankingi Uczelni Prywatnych:
1.    Uczelnia Łazarskiego w Warszawie
2.    Szkoła Wyższa Prawa i Dyplomacji w Gdyni
3.    Wyższa Szkoła Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie
4.    Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
5.    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Sylwetka absolwenta prawa

Absolwenci kierunków prawniczych oraz administracyjnych znajdują zatrudnienie na rynku usług prawniczych, w kancelariach, oraz w instytucjach wymiaru sprawiedliwości. Absolwenci posiadają umiejętność interpretacji tekstów prawniczych oraz praktycznego posługiwania się przepisami Prawa. Dodatkowo są przygotowani do podjęcia każdej aplikacji niezbędnej do pracy w zawodach prawniczych. Ponadto, są gotowi do podjęcia pracy w placówkach publicznych oraz prywatnych wymagających gruntownej wiedzy z zakresu prawa.  
Po uzyskaniu tytułu magistra, absolwent ma prawo przystąpienia do jednej z pięciu rodzajów aplikacji (notarialna, radcowska, prokuratorska, sędziowska, adwokacka). Trwa ona od 5 do 7 semestrów i skała się z wykładów na Uczelni oraz z praktyki. Z wykształceniem prawniczym można również podjąć zatrudnienie jako doradca podatkowy lub rzecznik patentowy.

Staż  daje okazję do nabycia nowego, cennego doświadczenia i jest pierwszym krokiem w karierze zawodowej studentów i absolwentów. Program staży to skuteczna metoda aktywizacji osób pozbawionych pracy. Prawniczy rynek  zmienia się dynamicznie i stawia coraz większe  wyzwania. Staż to świetny sposób na rozwój nowych umiejętności. W Warszawie aż 60% stażystów otrzymuje później zatrudnienie. Jak starać się o staż, który oferują nam konkretne kancelarie prawnicze a jak o staż z urzędu pracy?

Początek kariery zawodowej nie jest łatwy dla młodych ludzi. Posiadanie solidnego wykształcenia połączonego z praktyką sprawia, że studenci coraz częściej są zainteresowani odbyciem staży w wybranych kancelariach, ponieważ  wyróżnione osoby dostają propozycję stałego zatrudnienia.  Informacji o stażach studenci i absolwenci mogą szukać na stronach internetowych kancelarii prawniczych w zakładkach „kariera”. Zazwyczaj oferty te skierowane są do studentów III-V roku prawa i absolwentów. Wymagania, jakie stawiają pracodawcy kandydatom to oczywiście dyspozycyjność (min. 6 miesięcy), znajomość języka angielskiego, średnia ocen. Dodatkowym atutem będą odbyte kursy,np. kurs prawa brytyjskiego, europejskiego, amerykańskiego. Stażystom oferowane jest atrakcyjne wynagrodzenie (miesięcznie od 2 do 2,5 tysiąca brutto) na podstawie umowy- zlecenie. Wynagrodzenie zależy od pozycji danej kancelarii.

Jeśli chodzi o urząd pracy, staż mogą podjąć tam tylko osoby bezrobotne, zarejestrowane w urzędzie pracy. Na początek należy znaleźć firmę, w której chce się odbywać staż lub wybrać spośród ofert proponowanych przez urząd. Wniosek o zorganizowanie stażu pobieramy z urzędu pracy albo drukujemy ze  strony internetowej. Po wypełnieniu  przez pracodawcę, wniosek z naszym imieniem i nazwiskiem składamy w Powiatowym Urzędzie Pracy. Umowę  o zorganizowanie stażu podpisuje pracodawca z urzędem pracy. W umowie tej zawarty jest program, w którym określa się m.in. zadania stażysty i umiejętności zawodowe, jakie nabędzie w trakcie jego odbywania. Stażysta nie jest zatrudniony w zakładzie pracy ale podlega jego kierownictwu na tych samych zasadach co pozostali pracownicy. Pracuje w pełnym wymiarze - 8 godzin dziennie przez pięć dni w tygodniu. Stażysta co miesiąc dostaje stypendium z urzędu pracy wynoszące 120% kwoty zasiłku dla bezrobotnych. W 2012 r. jest to 913,70  zł brutto. Stażysta nie ma prawa do urlopu, ale przysługują mu  dwa dni wolne za każde 30 dni kalendarzowych odbywania stażu. Taki staż trwa zwykle od 3 do 6 miesięcy. Dodatkowym ograniczeniem jest też wiek – stażyści muszą mieścić się w przedziale do 25 lat (27 lat w przypadku osób po studiach) i powyżej 50 lat.

Według pracodawców, staż to dodatkowy atut wyróżniający absolwentów spośród wielu innych kandydatów ubiegających się o tę samą posadę. Umiejętność połączenia pracy i studiów zwiększa też szanse na rynku pracy. Zdobycie dodatkowego doświadczenia jest bardzo cenne na początkowym etapie kariery przyszłego prawnika.

Zanim do nas dołączysz poznaj nas!

Open Day w DLA Piper – 15 maja 2012

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Kandydatów, DLA Piper organizuje projekt Open Day, którego celem jest przedstawienie przyszłym pracownikom i współpracownikom oferty kancelarii.

Do odwiedzenia DLA Piper zapraszamy studentów IV, V roku oraz absolwentów wydziałów prawa i ekonomii (tych ostatnich zainteresowanych doradztwem podatkowym).

Osoby biorące udział w dniu otwartym zapoznają się ze specyfiką pracy w DLA Piper.

Zorganizowane zostaną spotkania z prawnikami i doradcami podatkowymi, natomiast w drugiej części dnia przewidziane są zajęcia w zespołach nad przygotowanymi case studies.

W trakcie pracy zespołowej zostanie wyłoniona osoba, której zaproponujemy miesięczny, płatny staż w wybranym dziale prawnym.

Poznaj nas!
•    Odpowiedz na trzy pytania związane z historią DLA Piper
•    Dołącz swoje CV
•    Odwiedź naszą kancelarię 15 maja 2012 roku!
Zgłoszenia przyjmujemy w terminie od 1 do 30 kwietnia 2012 r.

Prosimy o przesyłanie odpowiedzi w treści maila na adres openday.warsaw@dlapiper.com.

Pytania konkursowe:
1.    Przedstaw w pięciu zdaniach rozwinięcie hasła DLA Piper "everything matters".
2.    Kiedy nazwa DLA Piper zaczęła być oficjalnie używana w odniesieniu do globalnej sieci naszej kancelarii (prosimy o wskazanie miesiąca i roku)?
3.    Wymień trzy obszary działań podejmowanych przez DLA Piper w celu realizacji swojej wizji.

Informujemy, że liczba miejsc jest ograniczona.
Więcej informacji na http://www.dlapiper.com/poland/careers/openday

Chcesz założyć własną firmę? Wystarczy zrobić 5 kroków!

Krok 1
Aby zarejestrować własną działalność gospodarczą należy wziąć dowód osobisty i udać się do urzędu gminy lub miasta. Na miejscu wypełnić  przygotowany formularz. Dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej podlega opłacie w wysokości 100 zł.

Krok 2    
Należy uzyskać wpis do REGON, czyli złożyć wypełniony formularz w urzędzie statystycznym w terminie 14 dni od dnia uzyskania zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub złożyć wypełniony formularz w urzędzie gminy lub urzędzie miasta wraz z wnioskiem o wpis do ewidencji.

Krok 3
Wymagane do prowadzenia działalności gospodarczej jest otworzenie firmowego konta bankowego. Do założenia rachunku bankowego niezbędne będą następujące dokumenty:
•    zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej
•    zaświadczenie o REGON firmy
•    zaświadczenie o NIP

Krok 4
Wizyta w urzędzie skarbowym i wybór formy rozliczeń opodatkowania:
•    Karta podatkowa,
•    Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,
•     Podatkowa księga przychodów i rozchodów,
•    Pełna księgowość
Należy również podjąć decyzję, czy firma będzie płatnikiem VAT. Jeżeli tak to podatnicy muszą złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie rejestracyjne. Wiąże się to z opłatą w wysokości 152 zł.

Krok 5
Wizyta w ZUS-ie. Od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, przedsiębiorca ma 7 dni na zgłoszenie istnienia firmy. Wymagane dokumenty to: REGON, NIP

Należy również zgłosić siebie jako płatnika na druku  ZUS ZFA i ubezpieczeń na druku ZUS ZUA. Zgłoszenia te są bezpłatne.

Indywidualna działalność gospodarcza jest najpopularniejszą formą prawną wśród młodych przedsiębiorców szukających siebie na rynku pracy. Forma ta jest stosunkowo prosta i nie wymaga od założycieli dużego kapitału początkowego. Rejestracja jednoosobowej firmy może wydawać się skomplikowana jednak niewiele osób wie, że od 1 lipca 2011 roku działalność gospodarczą można zarejestrować przez Internet!

Aby zarejestrować się przez Internet należy wejść na stronę internetową firma.gov.pl i wypełnić formularz CEIDG (wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej). Dokument ten jest jednocześnie wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (nadanie numeru REGON), zgłoszeniem identyfikacyjnym do Urzędu Skarbowego (nadanie lub wskazanie numeru NIP i wybór formy opodatkowania) oraz zgłoszeniem płatnika składek ubezpieczeniowych dla ZUS (płatnika, czyli osoby opłacającej swoją składkę, jak i składki swoich pracowników). System teleinformatyczny CEIDG przesyła potwierdzenie złożenia wniosku lub informuje o błędach, które należy poprawić. Rejestracja odbywa się w dniu złożenia prawidłowo wypełnionego wniosku i jest oczywiście bezpłatna. Jeśli są osoby, które chcą zarejestrować swoją firmę w urzędzie miasta i gminy, dalej istnieje taka możliwość. Dane z ewidencji gminnych  zostaną przeniesione do systemu CEIDG.

Zalety  indywidualnej działalności gospodarczej:
- internetowa, bezpłatna rejestracja firmy
- brak dużego początkowego kapitału
- osobista odpowiedzialność za wszelkie należności i zobowiązania wynikłe z prowadzenia działalności gospodarczej,
- proste formy prowadzenia księgowości

Wniosek o wpis do CEIDG można złożyć w następujący sposób:

Dla osób dysponujących bezpiecznym podpisem elektronicznym lub profilem zaufanym ePUAP bezpośrednio, elektronicznie do CEIDG, przy wykorzystaniu zamieszczonego w CEIDG kreatora lub aktywnego formularza.

Dla osób nie posiadających bezpiecznego podpisu elektronicznego lub profilu zaufanego ePUAP:
•    elektronicznie do CEIDG – w ciągu 7 dni należy zgłosić się do dowolnego urzędu gminy w Polsce (urzędu dzielnicy w Warszawie) w celu podpisania wcześniej wysłanego wniosku (Uwaga: czas realizacji wniosku rozpoczyna się w momencie jego podpisania). Należy mieć przy sobie dokument tożsamości w celu uwierzytelnienia wnioskodawcy.
•    w formie papierowej, osobiście lub przez pełnomocnika w dowolnym urzędzie gminy w Polsce (urzędzie dzielnicy w Warszawie). Należy mieć przy sobie dokument tożsamości w celu uwierzytelnienia wnioskodawcy.
•    pocztą do dowolnego urzędu gminy w Polsce, konieczne jest notarialne potwierdzenie podpisu.

Więcej informacji: https://prod.ceidg.gov.pl/

Za: www.um.warszawa.pl