Wyświetlenie artykułów z etykietą: praca dla prawnika

Osoba fizyczna może prowadzić działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Ministra właściwego do spraw gospodarki.

Przedsiębiorca składa jeden wniosek (formularz CEIDG-1) o wpis do CEIDG, który jest jednocześnie wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), zgłoszeniem identyfikacyjnym lub aktualizacyjnym (NIP), zgłoszeniem płatnika składek albo jego zmiany (ZUS/KRUS), w dowolnym urzędzie gminy w całej Polsce, lub elektronicznie bezpośrednio do CEIDG (dla osób posiadających bezpieczny podpis elektroniczny lub profil zaufany e PUAP).

Na terenie m.st. Warszawy wniosek o wpis do CEIDG można złożyć w każdym z 18 Urzędów Dzielnic, w Wydziale właściwym do spraw działalności gospodarczej i zezwoleń dla poszczególnych Dzielnic, adresy dostępne na stronie BIP (link), bezpośrednio do CEIDG oraz pocztą za potwierdzeniem notarialnym podpisu.

Druki wniosku CEIDG-1 są dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Gospodarki, w systemie CEIDG oraz można je otrzymać w Wydziałach właściwych do spraw działalności gospodarczej i zezwoleń w Urzędach Dzielnic m.st. Warszawy.

Wnioski o wpis do CEIDG są wolne od opłat.

Organ gminy wprowadza wniosek CEIDG-1 do systemu CEIDG nie później niż następnego dnia roboczego po jego otrzymaniu (momentem otrzymania jest dzień, w którym obywatel złożył dokument w Urzędzie w formie papierowej lub dzień, w którym obywatel podpisał wcześniej złożony wniosek w formie elektronicznej)

Data rozpoczęcia działalności gospodarczej nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku.

Wniosek CEIDG-1 jest jednocześnie zgłoszeniem do Urzędu Skarbowego, ZUS/KRUS oraz GUS.

System CEIDG przekazuje wniosek CEIDG-1 do właściwego Urzędu Skarbowego, oddziału ZUS/KRUS oraz do GUS, dane wnioskodawcy są także weryfikowane przez system w Krajowym Rejestrze Karnym oraz bazach PESEL i NIP.

więcej informacji: https://prod.ceidg.gov.pl/

Za: www.um.warszawa.pl

Od 1 lipca obowiązki ewidencyjne m. st. Warszawy w zakresie działalności gospodarczej przejęła Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej prowadzona przez Ministra Gospodarki. Dzięki powszechnej elektronicznej ewidencji znikną papierowe zaświadczenia o prowadzeniu działalności, a swoją firmę będzie można założyć w dowolnym urzędzie gminy.

1 lipca 2011 rozpoczęła działanie Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Zmiana ta spowodujowała szereg ważnych skutków. Przede wszystkim przestanie obowiązywać właściwość miejscowa.
 
Przedsiębiorca, który wpisze się na nowych zasadach do CEIDG będzie mógł załatwić sprawy dotyczące jego firmy w dowolnym urzędzie gminy w Polsce lub dowolnym urzędzie dzielnicy m.st. Warszawy, bez względu na miejsce zamieszkania. Posiadacze podpisu elektronicznego bądź zaufanego profilu ePUAP będą mogli zarejestrować firmę przez Internet, bezpośrednio w nowej bazie.

Przedsiębiorca chcący wypełnić nowy druk ceidg-1 może:
1.    zanieść go do urzędu, gdzie zostanie on wprowadzony do ewidencji przez naszego pracownika,
2.    wypełnić go w domu na komputerze i bezpośrednio wysłać on – line do CEIDG
Dzięki nowej, powszechnej ewidencji znikną też zaświadczenia wydawane w dotychczasowej formie – ich miejsce zajmą wydruki komputerowe z centralnej bazy. Nowa ewidencja jest ogólnodostępnym rejestrem publicznym, w którym można potwierdzić fakt istnienia przedsiębiorstwa. Jedynym dokumentem wydawanym na papierze będzie krótkie potwierdzenie wpisu do CEIDG. Osoby, które będą realizować procedury dotyczące działalności gospodarczej przez Internet – otrzymają potwierdzenie z CEIDG drogą elektroniczną.

więcej informacji: https://prod.ceidg.gov.pl/
Za: www.um.warszawa.pl

Masz pomysł na firmę? Już wiesz jakie usługi możesz świadczyć? Przygotowałeś biznesplan i masz wizję firmy, tylko nie wiesz jak zacząć? Zgłoś się do Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości!

Zapewne słyszałeś o Akademickich Inkubatorach Przedsiębiorczości (AIP). Jeśli nie – przybliżymy Ci ich misję i cele. Te ostatnie dotyczą, przede wszystkim, pomocy w realizacji marzeń młodych przedsiębiorców o prowadzeniu własnej działalności. Skupia się to na wdrażaniu innowacyjnych technologii, promowaniu świadomości o nowych rozwiązaniach rynkowych oraz kreatywnych zachowań. AIP działają niemalże przy każdej uczelni wyższej, a zgłosić się do nich mogą wszyscy studenci mający pomysł na własny biznes.

Współpraca z Inkubatorem Przedsiębiorczości wyklucza konieczność zakładania własnej działalności gospodarczej. Gwarantem funkcjonowania przedsiębiorstwa jest prowadzenie firmy na zasadzie StartUp'u. Dzięki temu następuje minimalizacja kosztów, biurokracji oraz ryzyka niepowodzenia.

Współpraca z Inkubatorem Przedsiębiorczości składa się z sześciu etapów:

1. Przedstawienie pomysłu na własny biznes.
2. Wypełnienie wniosku pobranego ze strony internetowej AIP.
Wymagane informacje to: dane osobowe, nazwa firmy wraz z opisem produktu/usługi oraz samego przedsiębiorstwa, a także analiza rynku. Dodatkowo pożądane jest wskazanie Inkubatora, z którym chce się nawiązać współpracę.
3. Spotkanie informacyjne z dyrektorem wskazanego Inkubatora.
4. Spotkanie ma na celu przygotowanie analizy SWOT (słabe i mocne strony oraz szanse i zagrożenia). Ponadto, dyrektor prowadzący spotkanie przedstawia warunki oraz możliwości nawiązania współpracy.
5. Podjęcie decyzji przez Radę AIP o zakwalifikowaniu danego kandydata do programu.
6. Podpisanie umowy z AIP oraz uiszczenie opłaty w wysokości 250zł na rzecz fundacji.
7. Szkolenie dotyczące księgowości, fakturowania i systemu bankowego oraz uzyskanie hasła dostępu do profilu na AIP.

Warto podkreślić, że średnie miesięczne koszty prowadzenia firmy w AIP to ok. 250zł, co stanowi zaledwie 13% kosztów zwykłej działalności gospodarczej. Kwota ta pokrywa porady prawne, szkolenia i konferencje, promocję firmy oraz prowadzenie księgowości przez AIP.
Oprócz Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości funkcjonują także Inkubatory Przedsiębiorczości Społecznej. Zasadnicza różnica dotyczy grupy docelowej. Te pierwsze, jak sama nazwa wskazuje, adresowane są do młodzieży i studentów, natomiast te ostatnie do wszystkich osób planujących rozpocząć własną działalność gospodarczą.

Reasumując, nawiązanie współpracy z inkubatorem przedsiębiorczości wymaga, przede wszystkim, niezawodnego biznesplanu i dobrego pomysłu, a przy tym niewielkiego wkładu finansowego. Reszta to bułka z masłem :)

Rozpoczynając karierę zwykle stoimy przed dylematem, jaką ścieżkę powinniśmy obrać. Jeśli mamy już sprecyzowane zainteresowania i zdecydujemy się, z jaką branżą chcielibyśmy się związać, pojawia się kolejna decyzja – wybór konkretnego miejsca pracy. Prawnicy, zależnie od posiadanych uprawnień mają  zróżnicowany wachlarz możliwości – począwszy od pracy w sądzie lub prokuraturze przez kancelarie notarialne, komornicze czy większe kancelarie o międzynarodowym zasięgu, mniejsze firmy doradcze po globalne korporacje. O ile w przypadku sądów i prokuratur istota pracy jest w miarę jasna i z góry określona, o tyle praca w kancelariach czy przedsiębiorstwach prywatnych może mieć zróżnicowany charakter uzależniony m.in. od wielkości i zasięgu firmy. Jak wygląda praca w mniejszych przedsiębiorstwach i w dużych korporacjach i czego można się po niej spodziewać?

Większa organizacja = większe możliwości?

Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami mianem dużych przedsiębiorstw określamy te zatrudniające powyżej 250 pracowników. Mówiąc o korporacji najczęściej mamy na myśli większe, międzynarodowe firmy o rozbudowanych strukturach organizacyjnych zrzeszające co najmniej kilkuset pracowników. Tego typu organizacje charakteryzują się określoną strukturą i kulturą organizacyjną, wypracowanymi standardami, a także większym rozproszeniem władzy. Wiąże się to  często z większym prestiżem i rozpoznawalnością firmy, co dla niektórych osób może być istotnym czynnikiem decydującym o wyborze miejsca pracy. Praca w takiej firmie z pewnością jest dobrą okazją do szlifowania i podnoszenia umiejętności językowych, gdyż często związana jest z koniecznością odbywania zagranicznych podróży służbowych, nawiązywania zagranicznych kontaktów oraz uczestniczenia w międzynarodowych projektach. Stąd też dla prawników chcących podjąć pracę w międzynarodowej korporacji konieczna jest znajomość zarówno prawniczego języka obcego, jak i często prawa międzynarodowego. Duże firmy z pewnością dają też większe szanse rozwoju i awansu w ich strukturach ze względu na sprecyzowaną ścieżkę kariery a także szeroki program szkoleń. Często w ramach pakietu benefitów organizacja taka daje możliwość podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych, czy uczestnictwa w kursach językowych. Wynika to z faktu, iż duże firmy posiadają większy budżet (także szkoleniowy), co wpływa też na ogólne zaplecze socjalne pracowników w postaci różnych benefitów. Opieka medyczna, ubezpieczenia, programy wellness czy dodatki i bony okolicznościowe to tylko niektóre z nich. Ponadto, w dużych organizacjach, podobnie jak w tych międzynarodowych możemy spodziewać się wyższego wynagrodzenia w porównaniu z mniejszymi czy polskimi firmami. Często w tego typu firmie pracownicy mają bardzo wąską specjalizację i ściśle określony zakres obowiązków. Praca ma tam szybkie tempo i dużą dynamikę.

Duże firmy, jak już wcześniej zostało wspomniane odznaczają się specyficzną strukturą i kulturą organizacyjną, która przejawia się w postaci zdefiniowanej misji i wartości. Od pracownika oczekuje się identyfikowania się z firmą i pełnego zaangażowania w cele i wartości organizacji. Dla niektórych osób takie dość sztywne struktury mogą być przeszkodą w efektywnym funkcjonowaniu w miejscu pracy. Z kulturą firmy często wiąże się też ściśle określony dress code i forma komunikacji zgodna z międzynarodowymi schematami, co może być problematyczne dla osób preferujących bardziej swobodny styl pracy. Korporacje wolą zatrudniać pracowników bez doświadczenia, gdyż wówczas łatwiej jest kształtować ich postawy oraz zaadaptować do kultury firmowej. Dlatego też łatwiej jest rozpocząć pracę w korporacji a potem ewentualnie zamienić ją na mniejszą firmę niż odwrotnie.

W mniejszej firmie jak w domu?

Małe i średnie przedsiębiorstwa liczą kolejno do 50 i od 50 do 250 pracowników. Szacuje się, iż zatrudnienie w sektorze MŚP stanowi 70 procent ogółu zatrudnienia w przedsiębiorstwach. Dużo osób decyduje się na takie firmy, gdyż praca w nich często jest przede wszystkim spokojniejsza, a do pracownika podchodzi się w sposób bardziej indywidualny niż ma to miejsce w korporacjach. Nieduże firmy cechują się mniej rozbudowanymi strukturami i mniejszą hierarchizacją, co ułatwia komunikację i czyni ją bardziej bezpośrednią. Z pewnością wpływa to pozytywnie na jakość komunikacji, a co za tym idzie relacji między pracownikami i atmosfery pracy. Dzięki temu często mamy mniej biurokracji, a procesy decyzyjne są szybsze. Od korporacji wielu kandydatów może odstręczać tzw. wszechobecny tam „wyścig szczurów” wiążący się często z wysokim poziomem stresu i szybkim wypaleniem zawodowym. Praca w małych instytucjach z reguły jest dużo mniej stresująca i liberalniej podchodzi do tzw. „dead – line’ów”, co skutkuje brakiem konieczności częstej pracy w nadgodzinach. Tego typu firmy doceniają także kreatywność, pozwalają pracownikom na większą samodzielność, zarówno w codziennej pracy, jak i podejmowaniu bardziej kluczowych decyzji. Brak ściśle określonego zakresu zadań dla jednych może być minusem, dla innych – szansą na naukę wielu rzeczy i nabycie ważnych dziś kompetencji łączenia obowiązków. Dla prawników nierzadko oznacza to możliwość rozwoju w różnych gałęziach prawa. Czasami można to uznać za rekompensatę braku profesjonalnych szkoleń finansowanych przez pracodawców w dużych organizacjach.

Jednym z minusów niedużej firmy może być niższe poczucie stabilności pracy spowodowane jej mniejszą stabilnością finansową. Jak już zostało wspomniane wcześniej – niższe są również zarobki, a pakiety benefitów uboższe lub wręcz znikome. Do minusów możemy z pewnością zaliczyć także słabiej zarysowaną ścieżkę kariery, co wiąże się z mniejszymi możliwościami rozwoju i awansu. Dla wielu osób fakt ten jest kluczowym czynnikiem przy odrzuceniu oferty pracy w mniejszej instytucji.

Co więc wybrać?

Wiele młodych osób, nierzadko posiadających duże pokłady energii na początku swojej kariery decyduje się spróbować swoich sił w dynamicznej korporacji, by zdobyć podstawowe doświadczenie i być kojarzonym z rozpoznawalną firmą. Później zaś, często w poszukiwaniu stabilizacji zmieniają miejsce pracy na mniejszą firmę, w której mogą korzystać ze zdobytych doświadczeń i przy okazji rozwijać własne pomysły. Wydaje się być to dość słusznym rozwiązaniem. Nie ma jednak jednej określonej recepty na ścieżkę rozwoju zawodowego, dlatego warto spróbować pracy w różnych miejscach, by przekonać się, co nam najbardziej odpowiada i móc świadomie zdecydować o kierunku swojej kariery.

W dobie internetu i ogólnodostępnej informacji pracodawcy przy rekrutacji coraz chętniej korzystają z szerokiego wachlarzu możliwości, jakie dają im social media. Jeszcze kilka lat temu różnego typu portale społecznościowe uważane były za trend w dziedzinie rekrutacji, w obecnej chwili ich wykorzystanie to powszechnie stosowana praktyka przy poszukiwaniu nowych pracowników. Dlatego dla osób poszukujących pracy tak ważne jest zadbanie o swoją obecność i wizerunek w sieci.

Jednymi z najbardziej popularnych dziś portali społecznościowych są Facebook i Twitter. Nie są to jednak serwisy o charakterze czysto zawodowym, a raczej prywatnym. Pracodawcy chętniej wykorzystują je w działaniach employer brandingowych, chociaż dość często spotykaną praktyką jest też używanie tych serwisów w celach rekrutacyjnych. W tej kwestii bardziej popularne i pomocne są jednak portale biznesowe typu GoldenLine czy LinkedIn, które zrzeszają ludzi skupionych na rozwoju kariery. Dają one możliwość zamieszczenia swojego wirtualnego CV – profilu, dołączania do grup tematycznych, czy wreszcie wyszukiwania znajomych i osób o podobnym do naszego profilu zawodowym. Dzięki posiadaniu takiego konta stajemy się bardziej dostępni dla potencjalnego pracodawcy. Dla wielu firm rekrutacyjnych bowiem jedną z najszybszych i najmniej kosztownych metod poszukiwania kandydatów są właśnie social media. Według niektórych badań nawet 80 procent pracodawców stosuje takie praktyki. Oznacza to, że brak profilu na portalu społecznościowym często sprawia, że nasze szanse na otrzymanie ciekawej oferty pracy znacząco maleją. Co istotne, posiadanie takiego profilu jest korzystne nie tylko w przypadku bezrobotnych aktywnie poszukujących pracy, lecz także w przypadku osób aktualnie zatrudnionych. Obecność w biznesowych social mediach stanowi bowiem dowód naszej aktywności zawodowej, może także ułatwiać nawiązanie lub podtrzymanie ciekawych znajomości (nie tylko na gruncie zawodowym) oraz kreowanie naszego wizerunku w sieci.

Poza LinkedIn, który święci triumfy za oceanem, w Polsce do najczęściej używanych biznesowych portali społecznościowych należy z pewnością GoldenLine. Innym znanym serwisem jest Profeo, na którym możemy wygenerować swoje profesjonalne CV oraz nowoczesną wizytówkę. Interesujący jest także nowopowstały SpringBoardr oferujący możliwość rozwiązania testu preferencji zawodowych, na podstawie którego każdemu użytkownikowi przedstawiani są potencjalni pracodawcy najlepiej spełniający jego oczekiwania.

Tworząc konto w portalu społecznościowym należy pamiętać, aby ująć w nim dokładny opis własnych obowiązków we wszystkich miejscach pracy oraz na bieżąco aktualizować swój profil. Często informacje takie wykorzystywane są przez headhunterów do zweryfikowania naszych predyspozycji, zainteresowań i doświadczeń. Rekrutera mogą zainteresować poprzedni pracodawcy i ich opinie, grono naszych znajomych, fora na jakich się udzielamy oraz inne aktywności, jakie prowadzimy w sieci. Wiele mówi również sposób, w jaki kandydat udziela się na forach, jak wypowiada się np. o pracy lub poprzednich pracodawcach. Dlatego ważne jest rozważenie, które z informacji chcemy udostępnić do publicznego wglądu oraz dbanie o nasz wizerunek. Nie bez znaczenia są tu jednak kwestie etyczne procesów rekrutacyjnych. Dział HR lub firma rekrutacyjna powinny bowiem kierować się standardami, zgodnie, z którymi wykorzystywanie pewnych informacji w rekrutacji jest niezgodne z prawem. Etyka w procesie rekrutacyjnym powinna stać u pracodawcy na pierwszym miejscu. Musimy jednak mieć na uwadze, że informacje raz „wrzucone” do sieci mogą pozostawić trwały ślad, dlatego zadbajmy o to, by były one przemyślane i świadome.

W dzisiejszych czasach znajomość języka angielskiego to zdecydowanie za mało, aby przebić się na rynku pracy. Atutem staje się umiejętność posługiwania się dwoma lub trzema językami, a im bardziej są one „egzotyczne”, tym lepiej. Jednak ilość nie zawsze równa się jakości, dlatego czasem lepiej skupić się na jednej konkretnej dziedzinie i dopracować ją do perfekcji tak, aby stała się naszym kluczowym atutem. W przypadku języków często warto zamiast zdobywać kolejne poziomy znajomości języka w skali Rady Europy postawić na naukę języka specjalistycznego umożliwiającego sprawniejsze funkcjonowanie w danej branży. Przykładami tego typu egzaminów w branży prawniczej są egzaminy TOLES i od niedawna istniejący IELC.

Na czym polegają egzaminy TOLES i IELC?

Egzaminy The International Legal English Certificate (ILEC) oraz Test of Legal English Skills (TOLES) prowadzone są przez British Council i stanowią poświadczenie znajomości prawniczego języka angielskiego. Sprawdzają one umiejętności takie, jak:
•    posługiwanie się językiem prawniczym stosowanym w biznesie
•    prowadzenie oficjalnej korespondencji, e-maili
•    sporządzanie dokumentów prawnych

Dodatkowo na egzaminie TOLES ocenie podlegają językowe umiejętności negocjacyjne oraz poprawne stosowanie struktur gramatycznych.

Do egzaminu TOLES można przystąpić na wybranym poziomie: Foundation (A2-B1), Higher (B1-B2) lub Advanced (B2-C1).
Egzamin IELC standardowo sprawdza znajomość angielskiego na poziomie B2-C1.

TOLES składa się z części takich jak: Reading, Listening (tylko na poziomie TOLES Higher) oraz Writing. Egzamin IELC zawiera dodatkowo część Speaking.

Ceny egzaminów kształtują się od 370 do 590 zł. (TOLES) oraz 770 zł. (IELC).

Dla kogo i w jakim celu?

Egzaminy TOLES i IELC dedykowane są dla osób posługujących się językiem angielskim na poziomie wyższym średnio-zaawansowanym i zaawansowanym. Wyjątkowo przydatne są dla prawników, studentów prawa oraz osób, którym prawniczy angielski będzie potrzebny w pracy zawodowej.
Ukończenie kursu przygotowawczego nie jest warunkiem koniecznym do przystąpienia do egzaminu, jednak z pewnością uczestnictwo w zajęciach z prawniczego angielskiego ułatwia zdobycie certyfikatu. Nauka pod okiem doświadczonych lektorów, możliwość rozwiązywania specjalnych testów i weryfikacji swoich umiejętności stanowić może pomocne uzupełnienie samodzielnych przygotowań.

Posiadanie biznesowych certyfikatów językowych niesie ze sobą wiele korzyści:
•    Stanowi potwierdzenie poziomu znajomości języka specjalistycznego – jest informacją o stopniu zaawansowania i postępach w nauce zarówno dla kandydata, jak i potencjalnego pracodawcy
•    Ułatwia odbycie studiów lub praktyk zagranicznych
•    Ułatwia funkcjonowanie w międzynarodowym środowisku biznesowym
•    Wzbogaca CV i tym samym zwiększa szanse na rynku pracy

Jako potwierdzenie korzyści certyfikatów TOLES i IELC można potraktować fakt, iż są one uznawane przez wiele renomowanych kancelarii, międzynarodowych firm i instytucji, m.in. PricewaterhouseCoopers, Linklaters, Allen & Overy, Baker and McKenzie, KPMG, Clifford Chance, BNP-Paribas, Ernst & Young, Wardyński & Partners, Eversheds oraz wiele innych.

Warto zatem przeanalizować korzyści, jakie niosą ze sobą wspomniane certyfikaty i zrobić krok w kierunku umocnienia swojej pozycji na rynku pracy.

Więcej informacji o egzaminach dostępnych jest na stronie: http://www.britishcouncil.org/pl/poland.htm

Warszawa dn. 23.01.2012 r.
Informacja prasowa

II Prawnicze Targi Praktyk i Pracy już 20-21 marca !!!

BCSystems, Samorząd Studentów WPiA UW oraz Wydział Prawa i Administracji UW już po raz drugi zapraszają studentów prawa na Prawnicze Targi Praktyk i Pracy.

20 i 21 marca 2012 roku w budynku Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego odbędzie się II edycja Prawniczych Targów Praktyk i Pracy. Swoją ofertę skierowaną do studentów i absolwentów prawa zaprezentują międzynarodowe i polskie kancelarie prawne oraz przedstawiciele działów prawnych firm.

Udział w drugich Prawniczych Targach Praktyk i Pracy potwierdzili już pierwsi wystawcy - pracodawcy z czołowych kancelarii i firm m.in.: Accreo Legal, Baker & McKenzie, BCSystems Legal Recruitment & Business Advisory, Chajec Don-Siemion & Żyto, Deloitte,  DLA Piper, eInIwIc, Ernst & Young, FKA-Furtek  Komosa  Aleksandrowicz, Gide Loyrette Nouel, KPMG, Linklaters, Magnusson, MDDP.

Targi odbędą się w tej samej lokalizacji, co pierwsza edycja, w sali 097 Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego (Warszawa, ul. Dobra 56/66), tuż przy Wydziale Prawa i Administracji UW w godz. 10.00-17.00 (20 marca, wtorek) i 10.00-15.00 (21 marca, środa).

Studenci i absolwenci prawa będą mogli spotkać się z potencjalnymi pracodawcami i uzyskać aktualne informacje na temat pracy, praktyk i staży w branży prawnej. Dla uczestników targów przewidziano cykl bezpłatnych szkoleń i warsztatów umożliwiających m.in. rozwój umiejętności miękkich. Podczas dwóch dni Targów firma BCSystems uruchomi punkt konsultacyjny, w którym studenci będą mieli możliwość zweryfikowania swojego CV oraz uzyskania porady dotyczącej kariery zawodowej.
Organizatorzy zaplanowali także wiele dodatkowych atrakcji, wśród których znajdą się m.in.  konkursy z nagrodami, a także turniej negocjacyjny, którego finał zostanie rozegrany podczas trwania Targów. Ponadto podczas dwóch dni Targów zostanie przeprowadzone badanie dotyczące wzajemnych oczekiwań studentów prawa i pracodawców.

Do śledzenia aktualności dotyczących Targów zapraszamy na stronę Targów www.targiprawnicze.pl

Prawnicze Targi Praktyk i Pracy, przy znaczącym wsparciu Samorządu Studentów WPiA UW, są organizowane przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego i firmę doradczą BCSystems Sp. z o. o., specjalizującą się w usługach skierowanych do branży prawnej (zarówno do kancelarii, jak i działów prawnych firm).
Partnerem Instytucjonalnym Targów jest Polskie Stowarzyszenie Prawników Przedsiębiorstw.
Patronat medialny nad wydarzeniem objęli: karieraprawnika.pl, zakrecwprawo.pl, studentprawa.pl.

Kontakt:

Mariusz Skocz – BCSystems Legal Recruitment & Business Advisory
tel.: + 48 504 250 960
e-mail: mskocz@bcsystems.pl

Maja Gawrysiuk – Samorząd Studentów WPiA UW
tel.: +48 600 364 126
e-mail: mgawrysiuk@targiprawnicze.pl

Organizatorzy:

BCSystems Sp. z o.o. to polska, certyfikowana firma doradcza, która powstała w 2006 roku. Od początku naszego istnienia specjalizujemy się w usługach skierowanych do branży prawnej, zarówno do kancelarii jak i działów prawnych firm.
Specjalizacja w kierunku rozwoju usług dla kancelarii i działów prawnych firm jest wynikiem posiadanego przez nas w tej dziedzinie doświadczenia. Z powodzeniem realizujemy procesy rekrutacyjne do wszelkich działów prawnych kancelarii oraz firm. Świadczymy kompleksowe usługi HR (rekrutacje od paralegali po partnerów, systemy ocen okresowych, systemy wynagrodzeń, etc.), szkolimy prawników oraz realizujemy projekty z obszaru doradztwa biznesowego, w zakresie którego łączymy politykę personalną ze strategią biznesową kancelarii lub działu prawnego. Posiadamy ponadto doświadczenie w rekrutacji całych zespołów prawniczych.
Posiadamy także własne media w postaci portali internetowych, jak np. www.karieraprawnika.pl czy programy skierowane do studentów prawa np. www.zakrecwprawo.pl.

Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego to wydział o ponad 200-letniej tradycji. Jest jednym z największych i najlepszych wydziałów, kształcących przyszłych prawników w Polsce. Naszą pozycję na rynku edukacyjnym potwierdzają corocznie rankingi szkół wyższych, w których Wydział Prawa i Administracji UW znajduje się w ścisłej czołówce, a w Warszawie jest niekwestionowanym liderem. Obecnie na naszym Wydziale studiuje prawie 6500 studentów, ponad 1800 słuchaczy studiów podyplomowych oraz wykłada prawie 200 nauczycieli akademickich, w tym ponad 70. profesorów.
To tu w ramach sześciu instytutów najlepsi kształcą najlepszych. Kadrę profesorską na Wydziale Prawa i Administracji UW tworzą najwybitniejsi specjaliści z różnych dziedzin nauk prawnych. Naszymi wykładowcami są, m.in.: Sędzia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, były Prezes Trybunału Konstytucyjnego – prof. Marek Safjan, Wiceprezes Naczelnego Sądu Administracyjnego – prof. Janusz Trzciński, Sędzia Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu – prof. Lech Garlicki, Prezydent m. st. Warszawy – prof. Hanna Gronkiewicz-Waltz, Prezes Izby Cywilnej Sędzia Sądu Najwyższego – prof. Tadeusz Ereciński, sędziowie Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także wielu innych specjalistów i praktyków.

Koło Naukowe Mediacji i Negocjacji, Komisja Praktyk Samorządu Studentów, firma BCSystems oraz Pracownia Gier Szkoleniowych zapraszają na Turniej Negocjacyjny, który odbędzie się w ramach II Prawniczych Targów Praktyk i Pracy w dniach 20 - 21 marca 2012 roku w Bibliotece Uniwersyteckiej.

Partnerem merytorycznym wydarzenia jest Kancelaria FKA Furtek, Komosa, Aleksandrowicz. Celem Turnieju jest sprawdzenie swoich umiejętności negocjacyjnych oraz promowanie negocjacji jako kreatywnego sposobu rozwiązywania konfliktów.

PRZEBIEG TURNIEJU
Turniej składa się II etapów. Runda Kwalifikacyjna odbędzie się 20 marca 2012 r. i polegać będzie na rozgrywaniu trójstronnej gry negocjacyjnej przez losowo zestawione drużyny. Wszystkie drużyny zagrają równolegle w tę samą grę. Negocjacje będą oceniane w systemie punktowym na podstawie uzyskanych rezultatów wynikających ze stopnia realizacji scenariusza. Nadzór nad Rundą Kwalifikacyjną sprawują: dr Rafał Morek, p. Agnieszka Zarówna (FKA Furtek Komosa Aleksandrowicz) oraz trenerzy z Pracowni Gier Szkoleniowych.

Do Rundy Finałowej przechodzą 4 drużyny, które w Rundzie Kwalifikacyjnej uzyskają największą liczbę punktów. Runda Finałowa odbędzie się 21 marca 2012 r. i polegać będzie na rozegraniu czterostronnej gry negocjacyjnej w obecności Jury i publiczności. Negocjacje będą oceniane w systemie punktowym na podstawie uzyskanych rezultatów wynikających ze stopnia realizacji scenariusza oraz stylu negocjacyjnego.
Zwycięzcą Turnieju zostaje drużyna, która w Rundzie Finałowej uzyska największą liczbę punktów.

NAGRODY
· Członkowie zwycięskiej drużyny otrzymają możliwość odbycia (po ukończeniu III roku studiów na WPiA UW) płatnego stażu w FKA Furtek Komosa Aleksandrowicz oraz nagrody rzeczowe w postaci urządzeń elektronicznych,
· Pozostałe trzy drużyny biorące udział w rundzie finałowej otrzymają komplety książek prawniczych,
· Najlepszy Negocjator Turnieju otrzyma smartphone HTC.

ZGŁOSZENIA
Do Turnieju zostanie weźmie udział maksymalnie 12 trzyosobowych drużyn. W razie większej ilości chętnych o uczestnictwie zadecyduje kolejność zgłoszeń. W celu dokonania zgłoszenia należy wysłać uzupełniony i podpisany formularz aplikacyjny na adres negocjacje@targiprawnicze.pl do dnia 14 marca 2012 r.

PRZYGOTOWANIA
Zakwalifikowane drużyny będą miały możliwość wzięcia udziału w ćwiczeniowych grach negocjacyjnych przygotowanych przez Koło Mediacji i Negocjacji w ramach projektu Poniedziałkowe Gry Negocjacyjne Koła Naukowego Mediacji i Negocjacji (PGN KoMiN).

>>> Zobacz Plakat <<<  

Więcej informacji?

http://targiprawnicze.pl/turniej-negocjacyjny-bcsystems

http://www.facebook.com/events/253012194783489/?ref=ts

Kończąc studia stajemy przed koniecznością znalezienia pracy. Najlepiej, żeby było to stanowisko zgodne z naszym wykształceniem i dobrze płatne. Obserwujemy sytuację na rynku pracy, przeglądamy ogłoszenia, sprawdzamy czy może jakaś znana i ciesząca się dobrą opinią firma nie prowadzi naboru nowych pracowników. Gdy już znajdziemy ofertę spełniającą nasze oczekiwania, czekamy na zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną. Rekrutacja zawsze wiąże się ze stresem, nerwami i niepewnością. Od niej, a raczej od tego jak zaprezentujemy się w jej trakcie zależy nasze zatrudnienie. Czego możemy spodziewać się podczas takiej rozmowy? Najprościej rzecz ujmując wszystkiego. Przyszli pracodawcy lubią zaskakiwać, chcą mieć też pewność, że osoba, którą zatrudniają wniesie coś nowego do ich firmy. Być może niektórzy z Was spotkali się z obco brzmiącym pojęciem Assessment Center (AC).

Assessment Center tłumaczy się jako zintegrowaną ocenę czy centrum oceny. Grupa złożona z 6 – 10 kandydatów, zespół osób bacznie obserwujących ich poczynania oraz szereg najróżniejszych zadań, które należy wykonać w określonym czasie, to właśnie Assessment Center. To nowoczesna metoda selekcji pracowników oparta na ich ocenie w sytuacjach zbliżonych do tych, z którymi mogą się spotkać w przyszłej pracy. Czy można przygotować się  na takie spotkanie? Chyba tylko psychicznie. Warto mieć na uwadze fakt, że pracodawcy coraz chętniej korzystają z tej metody rekrutacji. Tyle tytułem wstępu, teraz proponuję nieco dokładniej przyjrzeć się specyfice jej przebiegu.                        

Jak wygląda procedura AC?
Kilku kandydatów spotyka się w określonym miejscu i rywalizuje ze sobą w różnych konkurencjach. Wszyscy aplikują na jedno stanowisko. Na wykonanie określonego zadania najczęściej obowiązuje limit czasowy, co sprawdza umiejętność pracy pod presją. Ważne jest to, że nie działają oni indywidualnie, tylko muszą wykazać się umiejętnością pracy w zespole. Stawka jest wysoka, awans, przyjęcie do firmy cieszącej się dużą renomą na rynku pracy. Uczestnicy tej specyficznej metody rekrutacji muszą zyskać sobie przychylność asesorów, osób które obserwują ich poczynania w czasie wykonywania różnych zadań. Ocenie może podlegać wszystko, np. sposób wysławiania się, komunikowanie z innymi uczestnikami, zdolności przywódcze, praca w grupie, analityczne myślenie, wyobraźnia, kreatywność itd. Kandydaci oceniani są przez pracowników zajmujących się rekrutacją oraz przez asesorów z zewnętrznych firm, których wsparcie jest pomocne w kilkuetapowym procesie rekrutacji, wymagającym dokładnej analizy nadsyłanych aplikacji. Organizatorzy takich spotkań z pewnością zaskoczą Was swoją pomysłowością. Niezależnie, na jakie zadanie traficie, ich cel zawsze jest ten sam - weryfikacja predyspozycji kandydata na określone  stanowisko. Bardzo często podczas sesji AC uczestnicy muszą wcielać się w rolę dyrektora przedsiębiorstwa czy koordynatora projektu. Może się zdarzyć, że zostaniecie poproszeni o wypełnienie testu np. ról zespołowych, który ma zweryfikować Wasze cechy osobowości.  Zadania włączane w przebieg AC są bardzo różne, mogą przyjąć charakter dyskusji zespołowych, a więc uczestnicy mają do rozwiązania jakiś problem i muszą wypracować wspólne stanowisko co do jego rozwiązania. Kandydaci, wchodząc w interakcje nie mają narzuconych odgórnie żadnych ról, przywódca wyłania się spontanicznie. W pakiecie przewidziane są też zadania typu „in basket”, czyli koszyk zadań. Kandydat otrzymuje szereg poleceń i to od niego zależy w jakiej kolejności je wykona. Następnie musi uzasadnić czym kierował się ustalając hierarchię, co oczywiście podlega ocenie. Nie brakuje też gier symulacyjnych czy zadań zespołowych. W przypadku tych pierwszych należy wejść w różne role i osiągnąć założone cele oraz wykazać się przy tym kreatywnością i elastycznością. Podam przykład zadania, z którym możecie spotkać się podczas rozmowy rekrutacyjnej. Jako pracownicy prężnie działającej drukarni, otrzymujecie zlecenie wyprodukowania pewnej liczby kartek okolicznościowych. Podczas zadania obserwatorzy będą oceniali waszą pracę w zespole i podział obowiązków. Oczywiście otrzymacie wszystko, co jest potrzebne do wykonania ćwiczenia: kredki, flamastry, papier itp.. Proste z pozoru zadanie trochę zmodyfikujemy abyście mogli wykazać się zmysłem organizacyjnym i pomysłowością. Kartka musi być odpowiednio złożona, na pierwszej stronie powinien znaleźć się obrazek, na drugiej rymowanka, a na kolejnej logo firmy. Obrazki nie mogą się powtarzać, podobnie jest z tekstem. Dodatkowym utrudnieniem może być określenie w procentach, ile należy wydrukować kartek bożonarodzeniowych a ile urodzinowych czy imieninowych. Tak skonstruowane zadanie pozwoli wyłonić lidera, osobę przejawiającą zdolności analityczne albo  kogoś, kto ma mnóstwo niekonwencjonalnych pomysłów, czym pozytywnie wpływa na jakość pracy całej grupy. Tą metodą wyłania się także specjalistów. Wówczas uczestnicy Assessment Center muszą sprawdzić się w sytuacjach indywidualnych. W tym przypadku dla asesora nie będzie istotna Wasza umiejętność pracy zespołowej. Wyobraźcie sobie, że zawarliście umowę z pewnym klientem. Oczywiście znacie warunki, jakie obowiązują we współpracy z nim. Otrzymujecie dane dotyczące obrotów oraz wypełnienia lub nie wszystkich ustaleń wynikających z umowy. Musicie wynegocjować nowe warunki, wiedząc w jakich kwestiach możecie ustąpić, a gdzie nie pozwolicie na najmniejszy kompromis. Z takim typem zadań mogą spotkać się przyszli kierownicy.                 

Kiedy warto skorzystać z metody Assessment Center?
Ten sposób rekrutacji doskonale sprawdza się przy obsadzaniu stanowisk kluczowych dla danej organizacji, a także gdy pracodawca przewiduje awans dla swojego podwładnego, bądź chce mu zaproponować atrakcyjną ścieżkę kariery. To dobry sposób przy wyławianiu talentów, osób przejawiających ponadprzeciętne umiejętności i kompetencje interpersonalne. Dzięki tej metodzie pracodawca ma pełny i rzetelny obraz kompetencji wybranych pracowników oraz posiada informacje, jak z korzyścią dla firmy wykorzystać mocne strony swoich podwładnych. Zyskuje na tym także wizerunek firmy, która inwestuje w rozwój pracowników. Stosowanie nowoczesnej metody rekrutacji AC  pozytywnie wpływa na samego pracownika, choć  początkowo może mu się wydawać, że niechcący stał się uczestnikiem gry psychologicznej, która bardziej stresuje niż bawi. Tak naprawdę otrzymuje on szansę rozwoju oraz jasną ścieżkę kariery, bardzo często jest to droga do awansu w strukturach firmy. Biorąc pod uwagę aspekt psychologiczny, pracownik ma okazję lepiej poznać własną osobowość, dowiedzieć się więcej o swoich mocnych i słabych stronach, których często nawet nie był świadomy. Tak więc nie tylko pracodawca ocenia kompetencje swoich pracowników, ale i oni sami mogą je zweryfikować.                

AC chyba powoli wpisuje się w specyfikę wszelkiego rodzaju procesów rekrutacyjnych i należy spodziewać się, że w niedługim czasie większość firm wprowadzi tę metodę jako kluczowy element selekcji swoich pracowników. Warto dodać, że cieszy się ona niebywałą skutecznością a dzięki zaangażowaniu zewnętrznych firm pozwala na obiektywną ocenę kompetencji i potencjału przyszłych i już zatrudnionych pracowników.

Istnieje kilka różnych wzorów pisania CV. Opisany przeze mnie poniżej rodzaj nazwany jest chronologicznym, gdyż wszystkie informacje podajemy zgodnie z kolejnością występujących wydarzeń. Jest to obecnie najpopularniejszy i najbardziej czytelny rodzaj CV, dlatego dobrze jest napisać je bez błędów. Na początku CV można zamieścić krótki profil zawodowy (skrócony opis kluczowych umiejętności, najważniejsze doświadczenia oraz mocne strony) lub cel zawodowy. Warto w skrócie opisać cel zawodowy tak żeby osoba rekrutująca nie miała wątpliwości, na jakie stanowisko aplikujemy. Oba te elementy nie są niezbędne, ale niewątpliwie mogą pomóc, dlatego warto poświęcić kilka minut i zwiększyć swoje szanse podczas rekrutacji.

Elementy dobrze napisanego CV:

•    Dane osobowe i kontaktowe:
-    Imię i nazwisko
-    Aktualny adres zamieszkania - ważne żeby podać adres zamieszkania a nie zameldowania, ponieważ jest to jeden z możliwych sposobów kontaktu (obecnie rzadko wykorzystywany)
-    Adres e-mail (należy pamiętać, że adres, który przesyłamy do firmy powinien być profesjonalny, najlepiej żeby składał się z imienia i/lub nazwiska, nie dopuszczalne są przezwiska lub śmieszne określenia)
-    Data i miejsce urodzenia – nie są konieczne, ale ułatwiają szybką identyfikację danej osoby, zawsze są aktualne i w odróżnieniu od danych kontaktowych nie ulegają przedawnieniu
  Ważne:
W CV nie zamieszczamy informacji dotyczących stanu zdrowia, stanu cywilnego oraz ilości dzieci – są to informacje prywatne, które nie powinny interesować przyszłego pracodawcy. Nie wolno selekcjonować kandydatów na podstawie tego typu danych, gdyż może prowadzić to dyskryminacji.

•    Zdjęcie – nie jest wymogiem, ale jego umieszczenie w CV może sprawić, że nasza aplikacja zwróci uwagę osoby rekrutującej i zostanie lepiej zapamiętana. Należy jednak pamiętać, że zdjęcia w CV muszą być wykonane profesjonalne w takiej formie jak zdjęcia do dowodu osobistego, niedopuszczalne jest umieszczenie zdjęć z plaży lub imprezy.

•    Wykształcenie
-    Wykształcenie podajemy zawsze w kolejności odwrotnej do chronologicznej;
-    Powinno zawierać daty odnośnie poszczególnych etapów edukacji;
-    Powinno zawierać pełne nazwy uczelni oraz szkół do których uczęszczaliśmy;
-    Kursy i szkolenia powinny być zapisane oddzielnie, nie w wykształceniu;

•    Doświadczenie zawodowe
-    W doświadczeniu ważne jest żeby konkretnie określić firmę oraz stanowisko na którym pracowaliśmy, a także zakres wykonywanych obowiązków (podobne nazwy stanowisk w zależności od firmy określają zupełnie inne zadania i obowiązki)
-    Istotne jest żeby podawać dokładne daty rozpoczęcia i kończenia pracy w poszczególnych firmach. Trzeba sobie jednocześnie zdawać sprawę, że wszelkie luki w CV prawdopodobnie staną się tematem na rozmowie kwalifikacyjnej.
-    Jeżeli nie posiadamy jeszcze żadnego wykształcenia w tym miejscu można podać informacje odnośnie praktyk lub działalności podczas studiów;
-    Dobrze jest także podkreślić lub pogrubić informacje najważniejsze z naszego punktu widzenia, tak żeby przyciągnęły one wzrok potencjalnego pracodawcy np. nazwę firmy lub zajmowane stanowisko.

•    Języki obce
-    znajomość języków obcych jest obecnie jedną z najbardziej pożądanych kompetencji, dlatego warto w sposób szczególny zaznaczyć je w naszych dokumentach aplikacyjnych;
-    ważne jest żeby dokładnie podać informacje na temat języków i poziomów znajomości języka; jeżeli posiadamy jakieś certyfikaty językowe powinniśmy zamieścić informacje o nich w tym miejscu;
-    najlepiej określać znajomość języka obcego zgodnie z europejskim podziałem poziomów biegłości językowej (np. A1, A2 itd.)
-    Nie używaj słów „bierna” lub „komunikatywna” znajomość języka gdyż są one niedookreślone i każdy może je rozumieć w inny sposób.
-    Nie wpisuj w CV znajomości języka ojczystego, gdyż nie może być to uznane za atut.

•    Dodatkowe umiejętności
-    Umiejętność obsługi komputera – warto wymienić programy z którymi sobie radzimy oraz na jakim poziomie zaawansowania.
-    Prawo jazdy – w pewnych zawodach może ono być dodatkowym atutem; w innych jest wręcz konieczne, dlatego warto dodać taką informację w CV.
-    Obsługa urządzeń biurowych – np. fax, ksero, niszczarka dokumentów itp.

•    Zainteresowania
-    Rozwijanie własnych zainteresowań także może pomóc w zwróceniu uwagi rekrutera na naszą osobę. Warto pamiętać że osoby posiadające zainteresowania są postrzegane jako interesujące i kreatywne. Nie bójmy się pisać o zainteresowaniach. Im oryginalniejsze zainteresowanie tym większa szansa, że zwróci ono uwagę osoby rekrutującej.
-    Istotne jest, żeby zainteresowania, które umieszczamy w CV były zgodne z prawdą, gdyż możemy zostać o nie zapytani na rozmowie rekrutacyjnej.