Wyświetlenie artykułów z etykietą: Świadoma kariera

Prawniczy rynek pracy zmienia się dynamicznie i stawia coraz większe wyzwania osobom, które chcą zostać prawnikami. Przyszłość w zawodzie, otwierająca młodym adeptom prawa szeroki wachlarz możliwości, stanowi ogromną szansę znalezienia na rynku swojego miejsca, ale jednocześnie bardzo utrudnia sam proces jego poszukiwań.

Obecnie, jest sprawą zupełnie oczywistą, że chcąc osiągnąć sukces, już w czasie studiów należy spożytkować czas, tak na przygotowanie merytoryczne, jak i zdobywanie doświadczenia praktycznego.

Warto jednak obserwować rynek i dostosować do niego kierunek i formę zdobywanej praktyki.

Jeśli myślimy o pracy w dużej polskiej lub międzynarodowej kancelarii, musimy zdawać sobie sprawę z tego, że oczekiwania potencjalnego pracodawcy w stosunku do nas są bardzo wysokie.

Takie kancelarie obsługują największe na rynku podmioty, oczekujące od swoich pełnomocników obsługi prawnej na najwyższym poziomie. Stając się częścią kierowanego przez nich zespołu, otrzymamy od pracodawcy stosowne know-how, ale musimy umieć definiować jego oczekiwania, potrzeby klienta, posiadać zdolność efektywnej pracy w zespole.

Ta banalna z pozoru teza w praktyce stanowi, dla wielu nieodpowiednio przygotowanych absolwentów, barierę nie do pokonania.

Studia same w sobie są źródłem przygotowania merytorycznego. Czy zatem, trzymając w ręku dyplom ich ukończenia, mamy prawo winić system za trudności w znalezieniu pracy?

Niekoniecznie. Przyjmując bowiem założenie, że prawo, to kierunek studiów dla ludzi kreatywnych, zaakceptujmy ten fakt i czyńmy z tej wiedzy użytek w odpowiednim czasie.

Jak twierdzi Małgorzata Sobońska, Partner w Kancelarii MDDP Sobońska Olkiewicz i Wspólnicy: „Nowoczesny prawnik musi dziś być nie tylko prawnym ale i biznesowym doradcą swojego klienta”. Zapytana zaś o umiejętności, których najbardziej brakuje absolwentom studiów prawniczych, chcących podjąć pracę w kancelarii, odpowiada bez zastanowienia: „umiejętności miękkich – soft skills i znajomości języków obcych, szczególnie dobrej znajomości języka angielskiego”.

Trudno jest nie zgodzić się z takim stwierdzeniem. W jaki zatem sposób takim oczekiwaniom sprostać? Jest kilka możliwości.

Warto z pewnością brać udział w warsztatach i szkoleniach z zakresu soft skills, uczęszczać na kursy języków obcych, a także, podejmować staże w kancelariach i instytucjach publicznych, jeszcze w czasie studiów.

Na pewno wartością samą w sobie, są także wyjazdy zagraniczne w ramach różnych programów wymian i międzynarodowej współpracy międzyuczelnianej, m.in. programu ERASMUS, czy też np. STEP-u – programu praktyk krajowych i zagranicznych Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA.

Moim zdaniem, warto także pamiętać w czasie studiów o często niedocenianej możliwości brania udziału w różnego rodzaju inicjatywach społecznych, m.in. działalności w organizacjach pozarządowych, samorządach studenckich, czy kołach naukowych.

Tam bowiem, tuż przed wkroczeniem na ścieżkę zawodową, jak nigdzie indziej, można nauczyć się zespołowej pracy, organizacji różnorodnych projektów, efektywnego planowania i zarządzania czasem, ryzykiem, negocjacji, zasad i technik sprzedaży produktów, słowem tego, co poza wiedzą i doświadczeniem, w pracy prawnika jest nieodzowne.

Sama klika lat temu, decydując się na pracę w strukturach ELSA na poziomie Zarządu Krajowego i Zarządu Międzynarodowego, podjęłam dość niepopularną decyzję, odłożyłam bowiem w czasie moment rozpoczęcia pracy w zawodzie prawnika.

Poświęciłam ponad dwa lata na pracę dla organizacji, która absorbowała cały mój czas. Muszę jednak stwierdzić, że była to jedna z najlepszych decyzji, jakie podjęłam w życiu.

Dzięki tej pracy zdobyłam bowiem bardzo wszechstronne doświadczenie. Organizacja kilkudziesięciu projektów o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym, praca w środowisku międzynarodowym, często pod presją czasu, umiejętność oceny ryzyka, doświadczenie w zarządzaniu, negocjacje, umiejętność definiowania celów i trafnego doboru środków ich realizacji, znajomość rynku prawniczego, praca w języku angielskim, wszystko to na nowo ukształtowało mnie jako osobę.

Takie doświadczenie pozwala bowiem nie tylko lepiej odnaleźć się na rynku pracy i sprawia, że nasz życiorys jest ciekawszy dla pracodawcy, ale nam samym pozwala trafniej ocenić własne możliwości i potrzeby.

Wychodząc im naprzeciw, wysłałam swoją aplikację do MDDP Sobońska Olkiewicz i Wspólnicy Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych. W Curriculum Vitae uwzględniłam moje doświadczenie zdobyte w ELSA, odbyte staże i zainteresowanie postępowaniami sądowymi, rozwiązywaniem sporów i prawem własności intelektualnej.

Trafiłam do zespołu, w którym mogę się rozwijać w tym zakresie, w którym stawia się przed jego członkami ogromne wyzwania, ale także do zespołu, w którym docenia się potencjał jednostki i bardzo inwestuje się w jej rozwój.

Znalazłam swoje miejsce. Taki był mój sposób.

Każdy z Was jednak powinien to zrobić na swój własny. Nie należy się jednak obawiać odważnych posunięć, bo jak mówił Winston Churchill: „ Jedyną rzeczą, której powinniśmy się bać jest strach”.

Aplikacja dyplomatyczno - konsularna w Ministerstwie Spraw Zagranicznych stanowi pierwszy krok do kariery dyplomatycznej. Nabór odbywa się w drodze konkursu i jest ogłaszany zazwyczaj raz w roku, osoby zakwalifikowane zostają zatrudnione na czas określony (1 rok) na stanowisku podreferendarza w strukturach MSZ.  Aplikacja pomaga w zdobyciu wiedzy i doświadczenia, które później znacznie ułatwiają zdanie egzaminu dyplomatyczno- konsularnego.

Aby dostać się na aplikację należy spełnić kilka warunków, należą do nich:

•    Posiadanie obywatelstwa polskiego
•    Posiadanie tytułu magistra lub równorzędnego
•    Potwierdzona znajomość dwóch języków obcych (w tym angielskiego)
•    Korzystanie z pełni praw publicznych i niekaralność za przestępstwo popełnione umyślnie
•    Wykazywanie się odpowiednim stanem zdrowia psychicznego i fizycznego

Aplikacja dyplomatyczno - konsularna trwa 12 miesięcy i obejmuje dwie części:

•    Teoretyczną - na którą składają się: specjalistyczne szkolenie oraz służba przygotowawcza w służbie cywilnej prowadzone przez Akademię Dyplomatyczną Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

•    Praktyczną - którą stanowi staż w komórce organizacyjnej MSZ oraz staż w placówce zagranicznej.

Aplikacja kończy się egzaminem dyplomatyczno - konsularnym.

Do obowiązków aplikantów należy uczestniczenie w szkoleniach w ramach aplikacji dyplomatyczno - konsularnej, zrealizowanie programu służby przygotowawczej w służbie cywilnej, a także doskonalenie swoich umiejętności poprzez staże w placówkach zagranicznych oraz strukturach MSZ.
12 miesięczna aplikacja kończy się egzaminem dyplomatyczno - konsularnym, który ma na celu sprawdzenie wiedzy teoretycznej i praktycznej zdobytej podczas aplikacji. Osoba, która zdała egzamin otrzymuje najniższy stopień dyplomatyczny - attaché.

Attaché oznacza osobę oddelegowaną do pełnienia funkcji w placówce zagranicznej jako specjalisty w danej dziedzinie. Wyróżnia się m. in. attaché kulturowego, attaché prawnego czy attaché prasowego. Attaché podlega służbowo ambasadorowi bądź innemu szefowi misji dyplomatycznej.

Po co najmniej 2 latach pracy w MSZ można ubiegać się o 4-letni wyjazd na polską placówkę zagraniczną- misję dyplomatyczną. Kolejne lata kariery w MSZ to naprzemiennie praca w Warszawie oraz w placówce zagranicznej.
Stopnie dyplomatyczne stanowią jednocześnie stanowiska pracy, a w placówkach zagranicznych pełnione funkcje.

Nadanie następnego, wyższego stopnia dyplomatycznego członkom personelu dyplomatyczno-konsularnego następuje stosownie do przebiegu służby, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz oceny służbowej.

Osoby zatrudnione w placówkach MSZ mają dostęp do licznych darmowych szkoleń podnoszących ich kwalifikacje zawodowe oraz umiejętności językowe. Pracownicy mają również możliwość refundacji kosztów kształcenia oraz zdobywania stopni naukowych. Posiadają także dostęp do szerokiego wachlarza świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych m. in. wycieczek, zajęć sportowych, bonów towarowych oraz opieki lekarskiej dostępnej dla pracowników MZS oraz ich rodzin.

Wielu młodych ludzi nie umie samodzielnie ocenić swoich predyspozycji zawodowych, nie wie, jaki wybrać kierunek studiów ani jak pokierować swoją karierą. Właśnie dla takich osób szczególnie polecane są konsultacje u doradców zawodowych. Z takich usług mogą również korzystać osoby, które chcą dostosować obraną już ścieżkę do wymogów rynku pracy, przekwalifikować się bądź dowiedzieć więcej o sobie i swoich możliwościach w perspektywie wykonywania danego zawodu.

Doradcy zawodowi oferują różnorodne formy wsparcia, poprzez określenie predyspozycji zawodowych do pomocy w tworzeniu dokumentów aplikacyjnych, w zależności od potrzeb klienta. Doradcy pełnią głównie funkcję informacyjną- posiadają szeroką wiedzę dotyczącą specyfiki danego zawodu oraz wymagań stawianych przed pracownikiem.

W wielu szkołach gimnazjalnych oraz szkołach średnich już na tym etapie edukacji przygotowuje się uczniów do przyszłego życia zawodowego organizując warsztaty oraz rozwiązując testy predyspozycji zawodowych. Zwiększa to świadomość młodzieży oraz uzmysławia, jak ważna jest umiejętność zarządzania własną karierą. Uczeń wchodząc na rynek pracy, powinien mieć świadomość swojej wiedzy, zdolności, zainteresowań, znać swój potencjał intelektualny i społeczny oraz brać odpowiedzialność za własne decyzje dotyczące dalszego rozwoju.

Konsultacje na tym etapie pomogą wybrać uczniom odpowiedni zawód, a co za tym idzie nakreślić plan edukacji- dobrać odpowiedni kierunek studiów, szkołę policealną bądź szkolenia. Wskazać obszary i dziedziny wiedzy, których rozwój zwiększy szansę uzyskania pracy w wybranym zawodzie.  Zakres działalności szkolnych doradców zawodowych obejmuje głównie:
•    organizację zajęć grupowych, których celem jest kształtowanie umiejętności społecznych potrzebnych w środowisku zawodowym
•    udzielanie indywidualnych porad edukacyjnych i zawodowych uczniom i ich rodzicom
•    gromadzenie i udzielanie informacji o możliwościach kształcenia, zdobycia specjalizacji, rozwoju zawodowego

Porad z zakresu doradztwa zawodowego udzielają również akademickie Biura Karier. Oferują one swoim studentom oraz absolwentom pomoc w przygotowaniu dokumentów aplikacyjnych, udział w symulowanej rozmowie kwalifikacyjnej oraz naukę technik autoprezentacji. Głównym założeniem istnienia doradztwa zawodowego przy uczelnianych biurach karier jest udzielenie pomocy osobie mającej podjąć decyzję dotyczącą rozwoju zawodowego w zakresie poznania samego siebie, swoich mocnych i słabych stron, preferencji i zainteresowań zawodowych, metod i narzędzi zwiększających szanse na osiągnięcie sukcesu na polu zawodowym lub w trakcie poszukiwania pracy.  

Jeśli podjęliśmy już konkretne kroki na ścieżce zawodowej i określiliśmy czym chcielibyśmy się zajmować konsultacje z doradcą mogą obejmować:

•    Wyjaśnienie na czym konkretnie polega wykonywanie danego zawodu
•    Określenie potrzebnego wykształcenia, umiejętności
•    Zarys obowiązków osoby zajmującej dane stanowisko
•    Opisanie jak kształtuje się sytuacja możliwości podjęcia zatrudnienia w danym zawodzie
•    Poinformowanie na jakim poziomie kształtuje się wynagrodzenie

Dzięki temu uzyskamy szersze wyobrażenie o zawodzie, w którym chcieliśmy się rozwijać. Spojrzymy obiektywniej na specyfikę danej profesji oraz na własne możliwości i predyspozycje. Dowiemy się jakie są nasze mocne strony, a nad czym powinniśmy jeszcze popracować. Pamiętajmy, ze doradca zawodowy nie opiera się na zasłyszanych, stereotypowych informacjach, ale na faktach, danych statystycznych oraz rozmowach z przedstawicielami konkretnych profesji.

Doradcy zawodowi często organizują również grupowe szkolenia skierowane do studentów z zakresu treningów asertywności, zarządzania czasem, skutecznej komunikacji, negocjacji itp. Warto rozwijać te umiejętności, ponieważ często o przyjęciu do pracy decydują nie tylko wymogi formalne, ale również cechy osobowości.

Z usług doradców mogą skorzystać także osoby dorosłe, które przestały odczuwać satysfakcję z dotychczasowej pracy, bądź których do przekwalifikowania zmusiła trudna sytuacja na rynku pracy.


 Życzymy owocnych konsultacji i powodzenia na rynku pracy!

Gdy zadamy tytułowe pytanie pierwszemu lepszemu przechodniowi, to niezależnie od jego statusu, wieku, płci, zarobków  uzyskamy tą samą odpowiedz: „najlepiej jak najszybciej”. Czy rzeczywiście warto tak wcześnie zaczynać karierę zawodową?

Przeglądając wypowiedzi na portalach społecznościowych, forach internetowych można zauważyć, że zdecydowana liczba studentów już podczas studiów podejmuje pracę. Mniejsza część pozostawia karierę zawodową po skończeniu studiów, natomiast nieliczny odsetek, to studenci, którzy pracują od czasu do czasu.  Warto też zauważyć, że studenci deklarujący się, jako pracujący podczas studiów już na pierwszym roku zaczynali swoją pracę.
Idealnie się to pokrywa z odpowiedziami internautów na zadane im pytanie, „kiedy najlepiej zacząć pierwszą pracę”. Zdobycie od razu pracy związanej z kierunkiem studiów może wydawać się dość trudne, jednak na podstawie internetowych wypowiedzi studentów, ponad połowa pracujących znajduje pracę związaną z wybranym przez nich kierunkiem.
Na wszelkich forach dotyczących pracy, młodzi ludzie wypowiadają się, że wcześniejsze zaczęcie pracy daje im lepszy start w karierę po skończeniu studiów. Większość studentów, którzy zaczęli pracę już na pierwszym roku nie ma problemów ze znalezieniem wymarzonej posady w przyszłości. Cechują się oni zdobytą podczas pracy pewnością siebie, bogatym i cenionym przez pracodawców doświadczeniem oraz wiedzą na temat swoich mocnych jak i słabych stron w dziedzinie, w której się szkolą.  

Druga strona medalu:
Niestety jak wszystko ma swoje minusy. Równoległa ze studiami praca jest dla wielu młodych bardzo dużym stresem i idącym za nim zmęczeniem. Nie każdy jest w stanie pogodzić stawiane przez pracodawcę wymagania i jednocześnie zapewnianie sobie dobrych ocen na studiach. Wielu studentów decydujących się na pracę podczas studiów zaniedbuje uczelniane obowiązki, odpuszcza wykłady, ma gorsze oceny a nawet nie kończy podjętej edukacji.
Dodatkowo utrudnieniem dla wielu ambitnych studentów mogą być godziny pracy i godziny zajęć uczelnianych. Wciąż wielu pracodawców przyjmuje na praktyki tylko w pełnym wymiarze godzin, co w przypadku studiów dziennych dyskwalifikuje definitywnie.

A co z studentami zaocznymi?
Studenci zaoczni stanowią trochę inną grupę. Zdecydowana większość z nich pracuje chociażby ze względu opłacenia swojej edukacji. Niespełna 3 % studentów zaocznych odpuszcza sobie wszelką pracę, korzystając z wolnego czasu. Oczywiście nie jest to dobrze odbierane przez pracodawców i często się zdarza, że ta grupa ma później problemy w znalezieniu pracy i utrzymaniu się na własnym garnuszku.
Podsumowując, czy warto wcześnie zacząć pracę? – Warto. Kiedy? – Jak najwcześniej. Warto jednak przed podjęciem pracy poznać bliżej siebie i zadać sobie pytanie, czy cel, który sobie stwarzam nie jest zbyt wygórowany, czy dam radę pogodzić obie rzeczy i czy moje zdrowie na tym nie ucierpi.

W dzisiejszych czasach jedną z najważniejszych rzeczy na rynku zawodowym jest odpowiednie doświadczenie. W związku z tym wielu studentów prawa, jak i innych kierunków decyduje się na odbycie praktyk poza granicami swojego państwa.

Praktyki zagraniczne dają współczesnym studentom wiele możliwości. Począwszy od zarobków, które są względem polskich praktyk znacznie wyższe, dają jeszcze możliwość podszlifowania języka, poznania nowej kultury i zdobycia bardziej cenionego przez pracodawcę doświadczenia zawodowego. Zagraniczny staż jest często przepustką do kariery w kraju. Z danych m.in. AIESEC wynika, że osoby, które pracowały w zagranicznych firmach dwukrotnie szybciej znajdują pracę w Polsce niż ich koledzy.

Skoro praktyki zagraniczne są takie wartościowe dlaczego wiele studentów woli odbyć praktyki w swoim kraju?

Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Praktyki zagraniczne wiążą się z całą listą warunków stawianych przez uczelnie oraz firmy, do których studenci aplikują. Nie każdy jest w stanie spełnić wszystkie te warunki, ale obecność polskich studentów za granicą świadczy o tym, że jest to możliwe.

Jakie warunki zatem trzeba spełnić, by dostać się na zagraniczny staż?

Na sam początek trzeba zdecydować, czy wybrać specjalnie przygotowane do tego serwisy, czy może wszystko wziąć w swoje ręce i ruszyć „w ciemno”. W Polsce najpopularniejszymi serwisami zajmującymi się organizacją praktyk zagranicznych są Work&Travel zajmujący się przede wszystkim praktykami letnimi, Au pair, intership oraz prowadzone przez uczelnie Erasmusy i programy Leonardo da Vinci. Nie jest jednak to jedyna furtka do zdobycia praktyk zagranicznych.

Wiele międzynarodowych firm poszukuje praktykantów do swoich filii w różnych częściach świata. Młodzi ambitni ludzie na pewno znajdą firmę, która będzie ich interesować w celu zdobycia niezbędnego na rynku pracy doświadczenia.
Zdobycie praktyki zagranicznej może na początku wydawać się bardzo trudne, jednak wystarczy spełnić kilka postawionych przez pracodawcę warunków, by zaliczyć się do grupy szczęśliwych stażystów.

Pierwszymi barierami jest znajomość języków. Nikomu nie trzeba powtarzać, że w firmach międzynarodowych biegła znajomość 2, a nawet 3 języków stanowi podstawę przy zatrudnieniu. Dodatkowo, niektóre firmy wymagają wykupienia i pozytywnego zaliczenia kursu językowego prowadzonego specjalnie w celach rekrutacyjnych.

Kolejną barierą jest długość pobytu. Przykładem może posłużyć „Au Pair”, który wymaga od swych praktykantów jednorocznej dostępności z możliwością przedłużenia. Dla studentów kończących studia nie powinno stwarzać, to problemu, jednak dla młodszych roczników może być to poważnym wyzwaniem. W przypadku krajów europejskich wyjazd dłuższy niż 6 miesięcy nie będzie stanowić zawady. Jednak odbycie stażu w Stanach Zjednoczonych wiąże się ze zdobyciem wymaganej wizy. Większość międzynarodowych firm zdaje sobie sprawę z tego problemu, jednak wciąż zdążają się wpadki na tym podłożu. Dlatego przed przystąpieniem do praktyk warto zainteresować się kwestią wizy i związanych z nimi wszelkich formalności.

Wiele zagranicznych praktyk wciąż odbywa się w stylu „my ci dajemy doświadczenie, resztę przygotuj sobie sam”. Dlatego też wielu studentów musi wcześniej przygotować sobie dojazd oraz zakwaterowanie, co nie jest łatwym zadaniem.

Oprócz powyższych warunków często stawiane są (czego przykładem jest Erasmus i Leonardo da Vinci) następujące kryteria:
• obywatelstwo kraju uprawnionego do uczestnictwa w Programie Erasmus
• udokumentowana rejestracja jako student pierwszego lub drugiego stopnia
• w momencie wyjazdu – status studenta co najmniej drugiego roku studiów pierwszego stopnia
• nie przebywanie (w trakcie stypendium) na urlopie

Wśród specjalnie organizowanych zagranicznych staży dla młodych prawników można wymienić:

• CESI Summer School
• Stage International organizowany przez Paryską Radę Adwokacką
• międzynarodowegy kurs letni International Protection of Human Rights – Protection of National Minorities organizowanego przez Poznańskie Centrum Praw Człowieka INP PAN i Wydział Prawa i Administracji UAM

Wielu z Was spotkało się zapewne z popularnym ostatnio określeniem „talentu”, zarządzania talentami, programu talentów czy talent management. Zagadnienia te często poruszane są w kontekście kariery w dużych międzynarodowych firmach. Kim zatem jest talent i co oznacza talent management?

Talent to osoba szczególnie wyróżniająca się w strukturze firmy pod względem potencjału rozwojowego, posiadająca wybitne kompetencje i zdolności przyczyniające się do sukcesu firmy i podniesienia jej efektywności. Celem programu talent management jest pozyskanie i utrzymanie w firmie takich właśnie pracowników  – talentów. Jest to ważne szczególnie w przypadku specjalistów o wysokich kwalifikacjach czy wąskiej specjalizacji, którzy stanowią na rynku pracy grupę deficytową. Wiele firm talentów potrzebuje zawsze, szczególnie wzmożone zainteresowanie ich pozyskaniem następuje w sytuacji zmian na rynku lub reorganizacji w firmie.

Definicja talentu może być różna, w zależności od firmy, jej struktury organizacyjnej czy stanowiska. Do programu zarządzania talentami zwykle włączane są osoby na stanowiskach menadżerskich lub wysoko wykwalifikowani specjaliści, zazwyczaj jest to około 2-5% pracowników. Pracownik będący „talentem” uzyskuje ponadprzeciętne wyniki w ocenach okresowych, cechuje go wysoki stopień realizacji celów, zaś w przypadku sprawowania w przyszłości funkcji kierowniczej – powinien odznaczać się również wysokimi zdolnościami przywódczymi i interpersonalnymi.

Zarządzanie talentami (talent management) oznacza obserwację pracowników pod kątem ich mocnych stron oraz dostosowanie pełnionych ról i zadań do ich predyspozycji i uzdolnień. Wiąże się to także z realizacją celów rozwojowych pracowników i często przygotowaniem ich do przyszłego objęcia stanowisk kierowniczych.
Talenty wyłaniane są na drodze obserwacji przez bezpośrednich przełożonych lub kadrę kierowniczą przy współpracy z działami personalnymi. Odbywa się to często w toku złożonych procedur, na które składać się mogą oceny okresowe, Development Center czy określone zadania specjalne.
Osoba wybrana jako talent jest przygotowana do pełnienia w firmie określonych funkcji, otrzymuje indywidualną ścieżkę rozwoju, może też kształtować swoją  karierę zgodnie z własnymi zainteresowaniami i predyspozycjami.

W dzisiejszych czasach wymaga się od młodych osób dużej elastyczności aby dopasować się do reguł obowiązujących w danej firmie. Reguły te zależą od kultury organizacyjnej firmy, sposobu zarządzania i oczywiście od oczekiwań przełożonego. Aby osiągnąć sukces, absolwenci przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedniego stanowiska, powinni zrobić  analizę swoich mocnych i słabych stron na tle wymagań rynku pracy.

Oto kilka umiejętności  które są niezbędne do osiągnięcia sukcesu w pracy zawodowej:

- umiejętność pracy w grupie. Pracodawcy bardzo cenią osoby otwarte, komunikatywne, które potrafią współpracować w grupie. Dzięki temu praca jest bardziej efektywna, zwiększa szansę na powodzenie całego przedsięwzięcia i wiąże się oczywiście z przyśpieszeniem realizacji danych projektów;
- zdolności analityczne. W pracy zawodowej bardzo ważne są umiejętności analitycznego myślenia, wyciągania wniosków. Dzięki nim nasza praca jest efektywna;
-sumienność . Odnosi się do zadaniowej sfery życia człowieka. Człowiek o wysokim stopniu sumienności opisywany jest jako zorganizowany, odpowiedzialny, ambitny i wytrwały.

Należy także pamiętać, że problemy osobiste i  rodzinne zostawiamy przed drzwiami firmy. W pracy naszym zadaniem jest wykonywanie jak najlepiej swoich obowiązków. Źle widziane w oczach szefa będzie usprawiedliwiane się problemami rodzinnymi lub absorbowanie nimi pozostałych pracowników. Kolejnym bardzo ważnym aspektem jest dbanie o miłą atmosferę w pracy. Jeżeli będziemy plotkować, narzekać zostaniemy negatywnie postrzegani przez innych pracowników. Warto również wiedzieć, że około 20% nieoficjalnych informacji trafia do przełożonego. Następną ważną umiejętnością w pracy jest korzystanie z doświadczenia innych pracowników. Dzięki temu możemy zdobyć bardzo cenne wskazówki od ekspertów w danej dziedzinie. Należy również pamiętać o kreatywności. Pracodawcy cenią osoby posiadające innowacyjne rozwiązania, które potrafią inaczej spojrzeć na różne kwestie. Na koniec należy podkreślić swoją indywidualność. Może się to wiązać z uprawianiem ciekawego hobby lub też wyrażaniem siebie poprzez ubiór. Podkreślenie własnej indywidualności zwiększa szanse na to, że pracownik zostanie zauważony.

Wolontariat to bezpłatna, dobrowolna oraz świadoma działalność na rzecz innych, wykraczająca poza związki rodzinne i koleżeńskie.  W Polsce aż 13% osób deklaruje zaangażowanie w nieodpłatną formę pomocy.  Pamiętajmy, że bezpłatna wcale nie oznacza bezinteresowna- wolontariusz w zamian za swoją pracą zyskuje satysfakcję oraz spełnienie własnych motywacji.

W wielu krajach wolontariat jest również bardzo popularną metodą zdobywania doświadczenia oraz nabywania praktycznych umiejętności. Również w Polsce powstaje coraz więcej stowarzyszeń akademickich nakierowanych na pomoc innym oraz rozwój zawodowy studentów. Zainteresowanie wolontariatem odnajdujemy również w branży prawnej- coraz więcej środowisk prawniczych angażuje się w działalność pro publico bono. Do takiej formy działalności zachęcamy szczególnie młodych adeptów prawa- wolontariat to doskonałe połączenie rozwoju swoich umiejętności i możliwości zrobienia czegoś na rzecz innych.

Miejscem, które oferuje najbogatszą ofertę aktywności, z jakiej mogą skorzystać studenci prawa są Studenckie Poradnie Prawne zwane również klinikami prawa. Zajmują się one nieodpłatną pomocą prawną dla osób, które ze względu na swoją sytuację finansową nie mają możliwości skorzystania z usług radców prawnych, czy prawników.  Pomysł powstania Studenckich Poradni Prawnych przypłynął do nas ze Stanów Zjednoczonych, gdzie już w latach 60 XX wieku funkcjonowały legal clinics. W Polsce działają one z powodzeniem od 10 lat przy największych ośrodkach akademickich.  Fundacją koordynującą prace Studenckich Poradni Prawnych przy konkretnych uczelniach jest, powstała w 2002 roku, Fundacja Uniwersyteckich Poradni Prawnych. Warto nadmienić, że Poradnie działają również przy uczelniach niepublicznych. Obecnie pracuje w nich, pod nadzorem merytorycznym pracowników naukowych i praktyków już ok. 1800 studentów z całej Polski.  Głównymi zadaniami klinik prawa jest udzielanie nieodpłatnych porad prawnych z różnych dziedzin, sporządzanie opinii prawnych, przygotowywanie pism procesowych, wniosków, odwołań, zażaleń oraz skarg.

Od 1998 roku na Wydziałach Prawa Uniwersytetów w Białymstoku, Krakowie, Szczecinie,  od 2000 w Rzeszowie,  a od 2011 na Kolegium Prawa Akademii Leona Koźmińskiego działają programy „street law”- czyli tzw. klinika Prawa Na Co Dzień. Działalność „street law” polega na prowadzeniu cyklu szkoleń dotyczących zagadnień prawnych w szkołach średnich i placówkach penitencjarnych. Ideą tej inicjatywy jest pośrednie budowanie społeczeństwa obywatelskiego oraz poprawa procesu resocjalizacji poprzez skierowanie programu do osób najbardziej zagrożonych konfliktem z prawem.

Innym stowarzyszeniem, w którym z pewnością odnajdą się studenci prawa jest Stowarzyszenie Interwencji Prawnej. Pomoc stowarzyszenia jest skierowana głównie do osób zagrożonych marginalizacją oraz dyskryminowanych, uchodźców i osób ubiegających się o ten status, więźniów i byłych więźniów oraz ich rodzin, a także rodzin adopcyjnych, zastępczych oraz osób, które takie rodziny chciałyby stworzyć. Stowarzyszenie prowadzi również infolinię z poradami prawnymi oraz podejmuje interwencje w sądach i centrach pomocy rodzinie.

Również Fundacja „Mam prawo” chętnie podejmie współpracę ze studentami prawa. Fundacja zajmuje się pomocą głównie ofiarom przemocy (szczególnie domowej). Oferuje ona trzymiesięczną umowę o wolontariacie oraz wydanie zaświadczenia. Zapewnia również udział w szkoleniach oraz dyżurach prawnych.
Bezpłatny staż prawniczy studentom oferuje również „Niebieska Linia”.  Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie oferuje zdobycie doświadczenia w pracy z klientem, głównie z ofiarami i świadkami przemocy w wielu dziedzinach prawa.

Nieodpłatne porady prawne są świadczone także przez Stowarzyszenie im. św. Ivo Helory- patrona prawników- Ars Legis. Do głównych celów stowarzyszenia należy m. in. podnoszenie kultury prawnej społeczeństwa, podnoszenie kwalifikacji prawników w zakresie etyki zawodowej, a także integrowanie środowiska prawniczego.  Ars Legis zajmuje się wydawaniem publikacji, udziałem w audycjach radiowych, prowadzeniem szkoleń, a także organizowaniem konferencji. Do zadań wolontariusza należy: asystowanie w pomocy prawnej, udział w akcjach promocyjnych oraz pomoc przy organizacji wszelakich uroczystości oraz wyjazdów.

Korzyści płynących z wolontariatu jest wiele. Poza stricte społecznymi celami, podkreślić należy również walory edukacyjne. Jest to możliwość przełożenia teoretycznej wiedzy zdobytej podczas studiów na praktykę. Jest to także nauka jasnego przygotowania wypowiedzi i zrozumiałego objaśnienia reguł prawnych Klientom. Młodzi prawnicy mają również okazję poznać pracę z „żywym Klientem”, z którym pracuje samodzielnie.  Jest to idealna forma doskonalenia swoich umiejętności.  Wolontariat uczy również studentów traktowania swego przyszłego zawodu, nie tylko jako dochodowego, ale także postrzegania go w kategorii służby publicznej.  Młodzi adepci prawa uczą się również odpowiedzialności za siebie i Klienta, a także zaangażowania w swoją pracę.

Po zakończeniu wolontariatu można oczywiście zwrócić się z prośbą o wystawienie zaświadczenia o zakresie i formie współpracy. Można to uczynić również w czasie trwania wolontariatu. Stowarzyszenie, bądź instytucja, na rzecz której student świadczy pomoc nie może odmówić wydania takiego dokumentu. Otrzymane referencje mogą stanowić doskonałe uzupełnienie CV studenta oraz podnieść jego możliwości na rynku pracy.

Wielu polskich pracodawców coraz głośniej narzeka na kulejący system szkolnictwa wyższego. Uważa się, iż jest on nieprzystosowany do dynamicznie zmieniającego się rynku pracy, a absolwentom polskich uczelni brakuje umiejętności praktycznych. Nasz system kształcenia, skupiony na przekazywaniu wiedzy jedynie teoretycznej, często nie wyposaża studentów także w niezbędne dziś w pracy kompetencje miękkie takie jak np. umiejętności interpersonalne, negocjacyjne czy autoprezentacyjne. Czy istnieją jakieś perspektywy na zmianę tej sytuacji?

Jednym z pomysłów państwa na poprawę sytuacji młodych ludzi na rynku pracy były dofinansowane „kierunki zamawiane” ze stypendiami w wysokości 1000 zł. dla najlepszych studentów. Z założenia są to kierunki techniczno – matematyczne, stąd typowi humaniści mogą mieć problem z „przekwalifikowaniem się” i podjęciem tego typu studiów. Nie zawsze też kierunki te odzwierciedlają rzeczywisty popyt na rynku pracy na specjalistów z danej dziedziny.
Inną koncepcją usprawniającą zdobywanie nowych umiejętności zawodowych i poruszanie się po rynku pracy jest projekt Krajowych Ram Kwalifikacji realizowany przez Instytut Badań Edukacyjnych do końca 2013. Jego celem jest jasne sprecyzowanie, jakie kwalifikacje powinno się posiadać na danym stanowisku oraz w jaki sposób można je uzyskać. Dzięki temu możliwe będzie także porównanie certyfikatów i kompetencji zdobytych w różnych szkołach czy państwach.

A co ze studentami prawa?
Obecna sytuacja na rynku pracy nie skłania do zbytniego optymizmu, gdyż szacuje się, że nie ulegnie ona dużej zmianie co najmniej do drugiego kwartału 2013 roku. Dla humanistów i studentów prawa powinno być to dodatkowym motywatorem do wzmożenia wysiłku w podnoszeniu własnej atrakcyjności w oczach pracodawców. Niezwykle ważne jest rozwijanie swoich umiejętności we własnym zakresie, chociażby tych miękkich. Dla wielu osób pomocne mogą okazać się szkolenia z metod efektywnego poszukiwania pracy, autoprezentacji czy skutecznej komunikacji.
Konieczne jest także śledzenie tendencji w gospodarce i na rynku pracy, gdyż taka obserwacja pozwoli nam określić, w jakich kierunkach powinniśmy się rozwijać, by zwiększyć swoje szanse na zatrudnienie. Obecnie dość przyszłościowymi dziedzinami prawa wydają się być prawo telekomunikacyjne, prawo ochrony własności intelektualnej, nieruchomości oraz fuzji i przejęć czy prawo upadłościowe. Warto zainwestować w różnorodne kursy językowe czy te z interesujących nas dziedzin prawa lub też dokształcać się z nich na własną rękę. Aby wybrane przez nas szkolenia nie były stratą czasu lub pieniędzy należy zorientować się kto jest prowadzącym oraz czy program szkolenia będzie dla nas przydatny na aktualnym etapie kariery. Podobnie rzecz się ma ze stażami i praktykami studenckimi. Obecnie na wielu uczelniach nie jest istotne miejsce praktyki, a jedynie zaświadczenie o jej odbyciu. Warto jednak wybrać taki staż, który da nam realne korzyści i umiejętności oraz zwiększy nasze szanse na rynku pracy. Najważniejsza jest determinacja i praktyka!

Dress code określa zasady, jakimi powinniśmy kierować się przy doborze stroju do pracy. W zależności od polityki i misji firmy obowiązują mniej lub bardziej formalne stroje. Jak to wygląda w korporacji i mniejszej firmie?

Dobór stroju zazwyczaj zależy od wymogów pracodawcy i stanowiska. Jest też wyrazem szacunku do przełożonych, wykonywanej pracy i interesantów. Zasady dotyczące ubioru obowiązują  w korporacjach, zwłaszcza tych międzynarodowych. Zazwyczaj  odgórnie jest narzucany pewien rodzaj uniformu. Bardziej nowoczesne firmy, kierujące ofertę do młodych ludzi lub małe i średnie przedsiębiorstwa zdecydowanie częściej pozwalają pracownikom na sportową elegancję.

Sposób kompletowania garderoby służbowej jest zależny od wielu czynników, z których najważniejsze to branża, kultura korporacyjna oraz  otoczenie. Precyzyjna analiza tych elementów pozwala na uzyskanie odpowiedniego wyglądu w pracy. Jeśli chodzi o branżę biznesową: w bankowości, księgowości, w środowisku prawników prosty, elegancki fason i ciemny kolor gwarantują wygląd kojarzący się z profesjonalizmem. Branże kreatywne, takie jak reklama, moda, rozrywka zezwalają na duży dystans do tradycyjnego stroju służbowego, a nawet dopuszczają niekonwencjonalne kolory i faktury. Osoby pracujące w branżach pozabiznesowych np. nauczyciele, urzędnicy, lekarze podobnie jak ludzie biznesu muszą dbać o zachowanie profesjonalnego wyglądu, jednak bez tradycyjnej „sztywności” przypisanej typowym garniturom. Coraz więcej firm decyduje się na tzw. smart casual. Zasady nie są zbyt sztywne, dzięki czemu pracownicy nie czują się skrępowani strojem. Pochodzący z języka angielskiego termin oznacza styl, który łączy w sobie klasyczną elegancję z codziennym  wygodnym ubiorem. Ważne jest by przy doborze stroju nie przesadzać w żadną ze stron, tak aby nie był on ani zbyt codzienny ani zbyt oficjalny. Smart casual najczęściej obowiązuje w mniejszych firmach lub tak jak w wielu międzynarodowych koncernach w piątki tzw. Casual Friday.

„dress code” dla Panów
Panowie z całą pewnością w stroju formalnym powinni utrzymać zasadę - garnitur jako najciemniejsza część, krawat jaśniejszy, koszula najjaśniejsza, ale na spotkaniach z klientami, raczej nie biała. U mężczyzn  nie ma możliwości rezygnacji z garnituru. Jeżeli Panowie mają więcej swobody, mogą wówczas zrezygnować z krawata oraz w skrajnych sytuacjach zamienić koszulę na t-shirt lub golf. Najczęściej jednak podczas nieformalnych sytuacji mężczyźni sięgają po sportowe garnitury, w kroju amerykańskim, zazwyczaj sztruksowe, ewentualnie zamszowe, latem częściej lniane.

„dress code” dla Pań
Kobiety powinny  korzystać z garsonek, rzadziej ze spodni, bądź sukienek. Garsonka formalna zdecydowanie powinna być w kolorze zgodnym z typem urody oraz z polityką firmy - zazwyczaj Panie wybierają barwy spośród szarości, granatów, bordo, czekoladowego brązu, rzadziej z palety czerni. Tam, gdzie nie ma rygorystycznej polityki ubioru, panie mogą wybierać także spośród mniej zobowiązujących kolorów - zieleni, beży, brązów, odcieni pastelowych. Koniecznie jest, by kobiety dodatkowo nosiły rajstopy bez względu na porę roku i oczywiście zakryte buty.

Dress code z reguły sprowadza się do zasady prosto i klasycznie. Zasada minimalizmu jest zasadą najważniejszą do zastosowania w każdym biznesie.  Klasyczny strój budzi pewne skojarzenia takie jak powaga, zaufanie, dlatego jest wybierany w firmach i zawodach gdzie ten przekaz jest ważny. Nasz wizerunek przekłada się na wizerunek firmy, którą reprezentujemy i dlatego koniecznym jest, by był spójny .

Chcesz wiedzieć więcej? - Sprawdź, jak się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną!